ŞİİR TADINDA KALIN

Seni Sevmek...

Gözlerinin içine her bakışımda kendimi görebilmekti seni sevmek,

Seni özlediğim vakitler aynaya bakıp kendimde seni bulmaktı..

Yıldızsız gecelerde olmayan yıldızları görebilmekti,

Konuşabilmekti, dertleşebilmekti onlarla. İyi geceler öpücüğü gönderebilmekti..

Elimi yüreğime koyduğumda içinde sen olan çaresiz çırpınışları duyabilmekti..

Uzaklara dalıp senin içinde kaybolabilmekti..

Sevmek seni, elini ilk tuttuğumda dökülen göz yaşlarımdı..

İlk varlığını hissettiğimde ürpermemdi..

En yalnız olduğum anlarda bile yüreğinle yanımda olduğunu bilmekti..

Kızamamaktı sana seni sevmek, üzememekti seni..

Dökülen her gözyaşının ardından yürek yanığıydı..

Duyulan her güzel sözün ardından kalp çarpıntısıydı..

Her bana baktığında utanmaktı seni sevmek..

Gözlerinin gözlerime değdiği anlarda kaçırmaktı bakışlarımızı, uzun uzun bakamamaktı birbirimize..

Yanından her geçişimde yüz kızarmasıydı, yanında geçirdiğim her dakika yaşamın anlamını kavrayabilmekti..

Her mevsimi bahar tazeliğinde geçirebilmekti.. Karda el ele yürüme hayaliydi seni sevmek...

Hayallerimizi dinlemekten bıkmamaktı..

Gecenin en kör vakitlerinde yüreklerimizi hissetmekti..

En içten gülümsemeydi, en sesli kahkahaydı, en düşük sınav notu, en büyük zafer çığlığıydı..

Elini tutamamaktı ara sokaklarda, çekinmekti. Alışılmamışlığın verdiği utanmaydı..

Elini tuttuğum her seferde aynı şeyi hissetmekti, doyamamaktı seni sevmek, doyumsuzluğu yaşamaktı..

Bıkmamaktı izlemekten seni.. Bencillikten kurtuluştu, hayatımın güzel olduğunu görebilmekti..

Yağmur altında ıslanmaktı,sırılsıklam olmaktı..

Aslında kendimden çok sevmekti seni sevmek..

Bir ömrü birlikte geçirme isteğiydi..

En masum sevişti..

İlk korku, ilk heyecan ve ilk aşktı seni sevmek...

Adını bilmeden, yüzünü görmeden sevdim...

Ben, seni; adını bilmeden sevdim. Ve, “var”lığınla gülüşünü...
Ben seni, yaşını bilmeden, gözünü-kaşını bilmeden sevdim.
Ve, “yar”lığa süzülüşünü.

Ben seni, sesini duymadan sevdim...
Ve duymadan nefesini.
Ben seni adını bilmeden sevdim...
Ama; sevdim!..

Üşüyüşünü sevdim...
Üşüyüşünü sevdim on üçüncü ayın ilk günü;
“Gel, ısıt” deyişini!..

Bekleyişini sevdim beşinci mevsimin gün bitimlerinde, bilerek gelmeyeceğimi...
Akşam alacalarının gönlüne yürüyüşünü sevdim...
Ve, kıpırtısız, karanlığa gömülüşünü sevdim.
Bir de;
“Gel, ışıt” deyişini!..

Ben seni, adını bilmeden sevdim.
İhtiyacım... Cevabım...
İsimler koydum sana; bahar yelim, çiçek tarlam... Gökkuşağım, ışığım... Kuşkanadım, pembe rüyam, çiy tanem...
Seni, adını bilmeden sevince öğrendim; seni sevmek için gerekmiyordu ismini bilmem...
Sevdim işte!..

Ben, seni; yaşını bilmeden sevdim... Yani bilmeden sevdim deden yaşında mıyım, torununla akran mı!
Ben seni, gözünü-kaşını bilmeden sevdim.
Ben seni, sesini duymadan sevdim.

Ve hatta öğrenmeye korkarken, bilmeye kıyamazken seni...
Seni sevdim.
Seni sevdim..

İçime salıncaklar kurdum gönlümün ipleriyle...
Oturdun, sallayamadım; dokunurum diye korkumdan!
Dolaştın boynuma bir sarmaşık gibi; okşayamadım.
...Koklayamadım!
Dalgalarını taramamış olan parmaklarım yabancı saçlarına...
Ve hâlâ bilmiyorum, gözlerin ne renk?..
Hangi yıldızlar mahpus içinde?

Ve ben sana hâlâ seni sevdiğimi söyleyemedim!..
Ama ben seni; adını bilmeden, yaşını bilmeden...
Yüzünü bilmeden, sesini bilmeden...
Seni bilmeden sevdim.

Seni, “bilmeden” sevdim!

Senin olmadığın ve benim olmadığım bir sokaktaki köşe başında çarpıştı duygularımız!
Döküldü içindekiler ve döküldü içimdekiler...
Sen yoktun orda ve ben de yoktum;
Ama sevda vardı!

Ve, ben; seni adını bilmeden sevdim...

Bazen beklemektir sevmek;
Ne kadar bekliyeceğini bilmeden
Bazen fedekarlıktır sevmek;
senden olanı bile verebilmek
Bazen yalnızlıktır sevmek;
Issız yollarda tek başına yürüyebilmek
Bazen affetmektir sevmek;
Anne şefkati taşımak yüreğinde
Bazen ağlamaktır sevmek;
kimseye göstermeden gözyaşlarını
Bazen yeniden doğmaktır sevmek;
Tertemiz,günahsız,çırılçıplak
Bazen özlemektir sevmek;
Akreplew yelkovana düşman olurcasına
Bazen yorulmaktır sevmek;
Kan ter içinde peşinden koşarcasına
Bazen sabretmektir sevmek;
Ne kadar yaramaz olsada
Ve korumaktır sevmek;
Arkasında dim dik durabilmek....

arkadaşlar bu da bende





narçiçeğime...

sana yazmayacağımı söylemiştim ama bak yine yazıyorum.. ömrümde verdiğim sözleri tutamadığım tek insansın elimde değil engelleyemiyorum.. benimde tek övündüğüm konuydu verdiğim sözleri tutuyor olmam.. arkadaşlarım dostlarım duysalar inanmazlardı bende inanmıyorum ya boşver , buna rağmen bunları niye yazıyorum inan bilmiyorum.. sonkez sana bunları anlatacağım duygu sömürüsü değil inan bana… evet son kez yazıyorum daha fazla kendimi küçük düşürmeyeceğim sana… sen beni aramayarak bana olan sevginin askının duygularının ölçüsünü gösterdin yani kontrol edilebilir boyutta bana olan askın daha fazla değil bende bugünden itibaren kontrol edilebilir boyuta getirip seni sonsuza dek öyle seveceğim ....  farkettim ki hayatım bomboşmuş ve sen dolduruyormussun… ve ben farkettimki seni sevmek dünyanın en güzel duygusuymus  ve yine biliyoum ben adam gibi sevmeyi beceremiyorum… dedim ya zaten adam gibi sevemem ben sevmelerimde değersizdir ve sevgimi gösterme şeklimde insanları mutlu etmez tıpkı sende olduğu gibi ben böyle yazılar yazarım şiirler yazarım yalnızca deliler gibi aşık olduğumda ve hep bencil olurum hep benimle olsun isterim hakkım yokken sendede bu böyle oldu hep benle ol istedim belkide benden soğudun sırf bu yüzden belkide sana yazdığım şiirlerden dolayı benden nefret ettin sırf bu yüzden iki üç haftadır sana yazdıklarımı yollamamaya özen gösteriyorum bazen kendimi tutamadığım olmuştur affet beni…

güleryüzüm ıda dağındaki aşk tanrıçam

ben adam gibi sevmeyi beceremem ki gene böyle oldu şimdi inan bana yalnızlığımı biçareliğimi anlatamam sana çok ama çok yalnızım gecem gündüzüm sabahım akşamım hücrelerim yalnız senle geçirdiğim o kısa anlar dışında hep yalnızdım ve çaresizdim… hiç kimse beynimdeki kalbimdeki yüreğimdeki içimdeki boşluğu senin  gibi doldurmadı hiçbirini seni sevdiğim gibi sevmedimki hiç kimseyi böyle aramadımki hiç kimse bana şarkılar söyletmedi şiirler yazdırmadı mektuplarla uğraştırmadı hiç biri bana '' seni deliler gibi seviyorum '' dedirtmedi… ben içimdeki yıldızı ateşi sana tarif edemiyorum ilk defa duygularımı anlatamıyorum ilk defa kendimi ifade edemiyorum ilk defa çaresizim ilk defa bu kadar yalnızım içimdeki boşluk senin boşluğunla yüzbinkere yüzbin yüzmilyonkere yüzmilyon kat daha arttı ve ben  bu gece hiç uyumadım ama senle ilgili değil tamamen içimdeki aşkla ilgili içimdeki boşlukla içimdeki sevgiyle içimdeki senle ilgili ben senin saçlarını koklamanın ne olduğunu ve hayatımı nasıl kapladığını öğrendim senin ellerininin yüzüme değdiğinde sihirli bir değnek olup nasıl beni mutlu ettiğini bütün tatminsizliklerimin yok olduğunu anladım anladım sol elinin sağ elimi tutuşunu ve aynı anda sağ elinle nasıl bütün boşlukları doldurup hayatımda kötü ne varsa sildiğini.. sağ elin sihirliydi sanırım .. dudaklarının bana nasıl zamanlar arasında yolculuk yaptırırdı anlatamam sana bir boyuttan diğer boyuta geçtim yani ölümlü dünyadan beni ölümsüzlüğe taşıdı dudaklarında sanırım sihirliydi… ben prometheus oldum seninle sense zümrüdü anka kuşum oldun benim hiç ulaşamıycağım..

kaf dağım kara sevdam

seni daha fazla meşgul etmeyeceğim.. sana saklayamayacağın satırlar yazdığım için affet beni içimdeki hücrelerin senden olduğundan eminim artık her hücremin her atomun dasın her atomun her parçasındasın. belli ve ben ölümü yaşıyorum şuan  ölümün içinde değilim ama şuan yaşadığım yalnızca ölüm , ve unutmayı kontrol etmeyi öğreneceğim az sonra biraz sonra sonsuza dek içimde yaşatabilmek için seni : hücrelerimdesin ve ben her hücre yenilenmesinde yani her parçalanmada birazdaha çoğaldığını hissediyorum birazdaha çoğalıyor bunlar son çoğalmalar diyorum her seferinde her seferinde birazdan bitecek diyorum birazdan azalacak birazdan yokolacak diyorum olmuyor içimde ki fırtına oluyorsun birden , aniden tekrar doğduğumu hissediyorum tam ölümü yaşarken yeniden doğuyorum seninle…



güleryüzüm aşk perçemim

beni ne güzel terkettin diyorum beni ne güzel terkettin sana hiçbir kötülüğü yakıştıramıyorum beni ne güzel terkettin diyorum ne güzel senle olan seni içeren herşey çok güzel beni terketmen bile güzel kızamıyorum sana kızmıyorum zaten hakkımda yok zaten beni sevmen bile bana yetti ömrümün geriye kalan kısmında hep seni hep sarılmalarını hep öpmelerini hep hep hatırlıycam ve bana yetecek beni ne güzel terkettin diyorum içimdeki aşksın

hoşça kal…

çok güzel mısralar yüreğine sağlık

teşekkürler sebnemsever son yazı harikaydı




"Bütün duyguların kenetlendiği bir nokta yalnızlık. kaçmak, korkmak, sevdiğini bile bile onu terkedip kaderinle başbaşa kalmak. Kendini kandırmak ama onu daha derin öykülere itmek. Ben dün gece ateşlendim. Aşk ve sevgimin en hat safhada olduğu dönemde dahi ateşim bu şekilde yükselmedi. Gözlerimi yumdum ve seni öptüğüm günkü dudağının ısısını hissettim. O sıcaklık beni yine sarhoş etti. sevgi ile doldum. Bence hepsi boşa sen çünkü anlamadın o sevgiyi. Seni öperken bile iki karakter oynadın bana. Bir karakterin hayır derken, diğeri ise öpmemi istiyordu. Sanki ardında bıraktığın geçmişinin izlerini sorgular gibi. Boşver git sen git uzaklara. Ben senin hayalinle herşeyinle ilgilenirim. Senin sevgin bana ait.

Seni yine sana sormadan severim."  

emegine saglik cok güzel tskler k

Farkında mısın..
Son günlerde ne kadarda aciz kaldık..
Bize ait cümleler kurmaktan...
bu şiiri şarkı halinde kim söylüyo ? biliyormusunuz? ltfn yazın...

HATRINA DÜŞECEĞİM

Kopkoyu bir sis içinde bir akşam
Hatırına düşeceğim belki
Bir an ıslayacak yağmur yüzünü
Birden o tatlı demleri hatırlayacaksın
Sonra sıcak yatağında uzun uzun
Ağlayacaksın Ağlayacak.!

Boğazında bir şeyler düğümlenecek
Ah yanımda olsaydı diyeceksin
Tüm yıldızlar gülecek haline Ay'da göz kırpacak
İliklerine işleyecek bensizlik
Kahrolacaksın...!

Bir sigara tüttüreceksin ihtimal
Ufku seyredeceksin saatlerce
Bir rüzgar kopçalayacak yüzünü
Sonra hayalim gelecek karşına
Bir Şiirimi mırıldanacaksın
Hıçkıracaksın..!

Gönlünden atamadığın gibi kafandan da
Silemeyeceksin beni düşlerine gireceğim her gece
İnce bir hüzün bürüyecek yüzünü
Ve çırılçıplak gerçekleri o zaman
Anlayacaksın..!

Sonra bir şeyler yazmak isteyeceksin
Kafan gibi kaleminde işlemeyecek
Unutmak isteyeceksin her şeyi
Ama unutamayacaksın hiç bir şeyi
Kıvranacaksın.!

emeğine sağlık 

Herkeze sağlık