Canik'ten Aşk Adına!!

canik · 6 Şub 2006

Hiç sevmedim seni sevdiğim kadar dersin birine ve sonra
onun arkasına dönüp gitmesini izlemek ne zordur.
Bir eliyle hayata bağlamak bir eliyle o verdiği hayatı geri almak gibi... Bazen mecburi ayrılıklar
mecburi acılar yaratır.
Bile bile kapıyı aralık bırakırsın ve tüm yalnızlığın ve hüznün içeri dolmasına izin verirsin.
Buna rağmen aklının bir köşesinde sonsuzluk vardır.
Bitmedik , bitemez , bitmeyecek...
Bir ömrü bir aşka adamaktır bu belki ve elbette yürek ister ayrıysan.
Dönüş yolları geçilemeyecek kadar darsa bile bir umut koyup
sol yanına beklersin hayatının ışığının o derin karanlıktan gelmesini.
Zaman geçtikçe göremez olursun hiçbir şeyi
gözlerinin buğusundan ve kalbinin karanlığından...
Beklemek zordur eğer beklenen kalbinden çok uzakta ise...

BY_KRAL_ASKER · 6 Şub 2006

Yüreğine sağlık burçin hepside mükemmel paylaşımın için teşekkürler

canik · 6 Şub 2006

sağolasın birol

canik · 6 Şub 2006

Aşka ömür biçenler var, bilirsin. Kendi belirledikleri aptal kuralları, başkalarına
doğruymuş gibi kabul ettirirler. Bir insanı koşulsuz, beklentisiz seviyorsan eğer
bunun süresi olamaz. Süre ancak birinden beklediğin şeylerin gerçekleşmemesi halinde söz konusu olabilir.
Ben öyle sevmiyorum ki seni. Senden bile bağımsız benim sevgim.
Yani!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Sen sevmesen beni, yani artık istemesen bile önemi yok bunun.
Ben seni sevmeye devam ediyorum ya, o yeter bana. Şimdi söylesene kim süre biçebilir buna¿
Kim bunun biteceğini söyleyebilir¿

MAVİYE UZAK DURMA GELLLLLLLLLL

canik · 7 Şub 2006

Her a?k kendi hikayesini yarat?yor...Hani terk edilen taraf olmak zordur da,bu hikayenin sonunu yazan olmak kolay m?? Bir gün gelse de bulsam dedi?iniz sevgiyi bulduktan sonra tüketip posas?n? atabilmek kolay de?il bence..Bir an geliyor ç?k?p gitmek gerekti?ini görüyorsunuz hikayenizden. Bitmeye mahkum bir a?k?n can damar?n?n kesilme vakti geldi zannederim…
Sen suçu bana y?kmaya,kendini hakl? ç?karmaya çal??t?kça…
Anlad?m ki, hayat?mda ki tüm hikayelerin sonu ayn? bitiyor..Ke?ke susarak u?urlamasayd?n beni senden be ömrümün delisi....K?y?mlar?n süre geldi?i ?ehrimde, kim kahraman, kim yenik ayr?lan…Asla ö?renemiyeceksin..
Gecenin esrar?na yüre?imi yazd?m bu gece..Dal?yorum serseri karanl??a odaklan?yor gözlerim nedense..Niye gözlerin var hala gözbebeklerimin içinde.

seni beklerken zindanlarda zamana esir olmu? dakikalar?m

canik · 11 Şub 2006

"Kaç fırtına gördü bu yürek,kaç kez dingin sularda seyretti mavilikleri
Yaşamın denizinde,seyir eden bir gemi gibi,yelken açtı yeni ufuklara,kaç kez.

Yolcular taşıdı içinde,dostlar ağırladı,aşklara mekan oldu,yıldızlar seyredildi güvertesinden
En güzel şarkılar söylendi içinde,kuytu köşelerinde en güzel sözlere eşlik edildi
Bakıma alındı kaç kez,kaç kez batacağım korkusu sardı,fırtınalarda bu yüreği
Kaç kez el sallandı peşinden,bizi unutma diye,kaç kez bağırıldı ardından
Tüm deniz kızları ezberledi belki ismini,bordosuna yapışan midyeler oldu da
Gezdi onunla beraber,gittiği her yeri,etrafında kaç yunus yarıştı kim bilir
Ama hiç biri,bu fırtına gibi olmadı,hiç biri bu kadar sallamadı bu yüreği
Bu seferki başkaydı,bu fırtına değildi,bilmediği bir şeydi,yönü belli olmayan bir rüzgardı
Adı bilinmiyordu bordosuna vuran dalgaların,her dalga bir çatlak açtı
Her esişinde bir yelken kopardı,bir bir denize düştü güvertesindekiler,kayboldu
Ne bir liman bulabildi girecek,nede takati kaldı seyrine devam edecek.
Ve demir attım nihayet,YÜREĞİM alargada artık.
Haklısınız arkadaşlarım,haklısın deniz kızı,haklısınız güvertemden seyredilen yıldızlar
Ancak bu seferki başka inanın
Yüreğim alargadayken,demir al diyorsunuz bana
Görmüyor musunuz içinde kaldığım fırtınaları,gündüzün pusu,geceyi andırırken uçsuz bucaksız....
Nasıl demir alır,alargada bir yürek yeni sevdalara,hangi tayfa asılır zincirlere korkusuzca...
Hangi yelken dayanır bu fırtınaya bu rüzgara
Hangi kaptan geçer dümene umarsızca,kestane karasını andıran bu fırtınada.
Okyanusların,10 şiddetinde havaları gibiyken arkamda bıraktığım fırtına,albatroslar bile korkarken uçmaya,nasıl cesaret ederim,yeni fırtınalara demir almaya
Bordosunda çatlaklar açılmış bir gemi gibiyken yüreğim,yeni bir fırtınanın azgın sularıyla nasıl baş ederim.
Pusulamda yokken,yıldızları beklemem değil mi yönü bulmam için gereken.
Batacak korkusuyla,ben hariç herkes terk etmişse,terk edilmiş gemi gibiyken bu yürek
Alargada olan yüreğim,azgın dalgalarda sallanırken,ışıkları sönmüşse bir bir
En iyisi,fırtınanın dinmesini,güneşin açmasını beklemeliyim.
En son gemiyi terk eden kaptandır derler ya
Ama ben gemimi terk etmemeliyim,ya fırtına geçmesini beklemeli yıldızları görmeliyim.
Yada yüreğimin dümeninde ÖLMELİYİM

3va · 13 Şub 2006

C@DI her biri mükemmel bunların
söyleyecek başka söz bulamıyorum
sen de mükemmelsin C@DI
saolasın...

canik · 17 Şub 2006

Senden Başka Yar BiLmem... Ömür Boyu Gözüme Bak De Yeter, Bakarım...Başım Gözüm Üstüne...
İster Aşk Denizine.. İster Hicran GöLüne.. AK De Yeter.. Akarım... Başım Gözüm Üstüne...
YıLda Bir BiLe oLsa Seviyorum De HeLe...
Senden GeLmişse Eğer, Sefadır Bana ÇiLe...
YaLnız KaLbimi DeğiL, Koca Dünyayı BiLe.. Yak De Yeter.. Yakarım.. Başım Gözüm Üstüne...
Yeter ki Sen BekLe De.. Hiç KaLır Sabır Taşım...
Küçük Bir Umut BiLe oLur GönüL YoLdaşım...
Razıyım Ömür Boyu, Gece Gündüz Gözyaşı Dök De Yeter.. Dökerim.. Başım Gözüm Üstüne......

Seni Bu Kadar Sevmek, YaLnız Benim Günahım...
Hiç Şİkayet Ettimmi... Hiç Şikayet Ettimmi... Bir Gün Çıktımı Ahım...
Bir Elimde Yüreğim.. Bir Elimde SiLahım.. Sık De Yeter.. SIkarım... Başım Gözüm Üstüne......

BiLiyorum Bu Aşkın YaLnız Sensin GaLibi..
Her Derdine Razıyım, Çıkmasın Tek TaLibi..
Varsın Yağmur Yağmasın. Sen İste Şimşek Gibi Çak De Yeter.. Çakarım.. Başım Gözüm ÜStüne...

Tek Söz Etmem Bu Sevda Vursa Beni Her Yandan..
Tanrım Beni Korusun Benden Bıktığın Andan...
Ne Kadar Sevsem BiLe, Bir Gün Dünyamdan Çık De Yeter.. Çıkarım... Başım Gözüm Üstüne....

BiLiyorum SevgiLi.. GönLünde Yerim Gurbet...
İSter SıLaya Çağır... İster Her Gün Sürgün Et....
Sen MutLu oL Birtanem.. Ben Ömür Boyu Hasret Çek De Yeter.. Çekerim.. Başım Gözüm Üstüne.....

Seni Bu Kadar Sevmek, YaLnız Benim Günahım...
Hiç Şİkayet Ettimmi... Hiç Şikayet Ettimmi... Bir Gün Çıktımı Ahım...
Bir Elimde Yüreğim.. Bir Elimde SiLahım.. Sık De Yeter.. SIkarım... Başım Gözüm Üstüne......

canik · 22 Şub 2006

Herkes Bilsin Aşkımı O Hariç

Sen baharın yağmurla getirdiği özlemdin içimdeki, sen çiğ tanesi kadar saf ve ne olduğunu asla anlayamadığım yanımdın benim ve denize düşüp de ıslanmaktan korkutan bir savaştın yüreğimde...
Özlemini her gece koynumda hissettiğim ve hiçbir zaman seni sevmekten vazgeçmediğim için özeldin. Sonra gözlerle yüzüme baktığında ya da her kavga edişimizde fırtınalar kopardı yüreğimde, sen hiç bilmezdin. Benim susuşum senin kaçışını desteklerdi belki de. Belki de gerçekten söyleyemediğim sözlerle doldu kalbim ve sen her seferinde gün batışını anımsattın bana, onun kadar güzel onun kadar huzur verici. Aslında hem onun kadar uzaktın bana hem de yakınımda hissettim seni, uzanıp tutacak kadar yakınımda.
Uzaktan sevmeyi hiç sevmiyordum ama uzaktan sevmek zorundayım. Kimse bilmemeliydi seni sevdiğimi , sonra kopup giderdin benden, arkadaş bile kalmazdın bilirdim. Bir sevdiğin vardı konuşurlarken duymuştum. Sonrada sen anlattın bana sevgilini. Hiç görmediğim birinden nefret ettim onu sevdiğin için. Ve sonra dayanamaz oldu gönlüm bu ağırlığa. Seni görmekten acımaya kanamaya başladı. Tükeniş başladı benim için ömrümün baharında.
Çok tatlıydın o gülen koskoca gözlerinle rüyalarımda gördüm seni. Kumsalda dolaştığımızı, ay ışığında dans ettiğimizi gördüm ve her gerçeğe dönüşümde hayaller biraz daha uzaklaşmaya başladı benden. Artık biliyordum seni benden ayıracak hiçbir şey kalmamıştı. Yüreğimden seni söküp atacak hiçbir güç bulamadım.
Bir kış günüydü hatırlıyorum. Caddeler telaşlı insanlarla doluydu ve ben ilk kez hatırlıyordum yaşamanın ne demek olduğunu. Kuşların öttüğünü fark ettim ve denizin mavi olduğunu ve dünyanın senin etrafın altında dönmediğini. Hala seni seviyorum, hala seni görüşümde yüreğim kanatlanıp uçacakmış gibi hissediyorum. Ama artık biliyorum aşk tek kişilikte yaşanabilir ve zaten sen bunu anladığım günden beri daha yakınsın bana. Belki de beklediğim buydu güvenmemdi kendime. Şimdi her şeyi fark ederek yaşıyorum ve her şeyin tadına varıyorum ama hala bir yerim eksik biliyorsun. Ama bende biliyorum ki hiçbir şey eksik kalamaz. Elmanın bile iki ayrısı vardır ve benim eksik tarafım sensin.

Aragorn · 23 Şub 2006

sağollasın burçin

Heidi · 23 Şub 2006

cadı yüreğine sağlık çok güzel paylaşım gerçekten fakat hepsini tam olarak okuyamadım .
zamanla inş

canik · 2 Mar 2006

sağol Heidi

balım · 2 Mar 2006

cadı gerçekten mükemmeldi yazdıkların aslında birazda anlatıor :alkis

canik · 2 Mar 2006

sağoluın arkadaşlar

youumee · 2 Mar 2006

hepinizin yüregine saglik

canik · 2 Mar 2006

[Bir yaşanıla(maya)nın parantez içleri]

Soğuktu hava o zaman da şimdiler gibi ama biz üşümezdik. Karların altında hastalanmaktan korkmadan oyunlar oynardık. Ben en çok saklambaçlarımı severdim, seninse yorulmaz çocuk heveslerin vardı. ama ben öyle yorgundum ki ve sen öylesine masumdun. Teleferiklerden yeryüzünü izlemek gibiydi seni sevmek; eğlenceli ve ürkütücü. Yükseklik korkum nüksederdi sana bakarken (ürperirdim aniden; a çocuk ya tutmak isterken sen de benimle düşersen)

Evet itiraf ediyorum muzip bir çocuk gibi sevdim seni ve utanıp yenemedikçe kendimi seni gönderdim. (Bu yüzdendi; buradaki yanlış benim değil deyişlerine hak verişim. Bilmiyordun ki gönüllü bir yanlış olarak ben yeterince kendimin bile değildim) Acıtmak için sarf edilmemişti sözlerim çocuk bakışların aldanıp da küsmesin istedim. Bu yüzden gitmeni hiç engellemedim. Aslında kalmanı hiç düşlememiştim.

Sonunda seni de ürpertti değil mi, kendime terk edilişlerim? Bu yüzden mi bana kendimi ödettin (Gitti gözleri zafer parıltısı çocuk gülüşümü elinde taşıyıp)....

..... Gel diyemezsin şimdi bana; çok zor sevdim kendimi yeniden. Hem gelsem üstünü örtsem ne fark eder; uyandığında yine ben olmayacağım ki. Bu gece sabaha kadar seni beklesem ne fark eder; yarınımızda biz yokuz ki. Masallar anlatsam yeniden bize dair ne fark eder; İnanmadığın masallar korkularını savuşturamaz ki. Hem artik öğrenmelisin; sen de üşürken uyuyabilmeyi benim gibi.(Sorguların hala bitmedi mi? Anla artık sana dairliğim tükendi)

Şimdi dön diyemezsin bana. Sen de biliyorsun açılmamacasına kapandı valizler ve duvarlardan söküldü, bir zaman geçmek bilmeyen saatler. Ardında öylesine bir iz kaldı sadece, Bir de ikimize rağmen karartılamamış gülümsemeler.

Bak son yazısı da belirdi, perdelerdeki ışık dindi. Anladım devam edebilmek için affebilmek gerekli her şeyi. Ben affedebildim ikimizi. Hadi sen de affet beni. Kar yağarken başlayamamıştık; kar yağarken bitsin bari. (Tam da şimdi, hadi son kez öp duvarlarını ve son kez çarp kapıları. Hem bırak artık uyusunlar; yoruldu kelimelerimin anlamları)

canik · 14 Mar 2006

Ben sana ağlamadım!
Yokların yokluğu değildi beni üzen
Gidenleri asla takmadım
Hiçbir zaman bir bedene hasret kalmadım
Ben çarpılan kapılara hiç takılmadım
Sevdiğim adam savınca sırasını arkasında bıraktıklarına bakmadım
Unutmak adına yeniden başlamadım
Ve beni sevdi diye hiçbir zaman bir yüreği alkışlamadım
Ağladım ama gözyaşımı akıtırken onu anmadım
Belki uyumadım gecelerce,rahatı çoktan bıraktım
Uyurken gördüğüm rüyalar hiç kaldı uyanıkken gördüklerimin yanında
Sana ağladım sanma!
Yokuşları beklentilerle çıkmadım
Yarı yolda kalınca bi başıma suçu kimseye yıkmadım
Sevinci ve kederi bir isime bağlamadım
Adresler aramadım gülümsemek için..
Ağlamak adına bahaneler uydurmadım..
Düştüğümde bir el beklemedim
Kimseyi intikam listesine eklemedim!
Gönüllüleri misafir ettim yüreğimde
Gidiyorum diyene kal demedim
Ve kimseye ağlamadım dururken hatalarım aşikarda.

canik · 14 Mar 2006

hani zamanlar vardır,herşeye inanırsınız.hiç sorgulamadan,incelemeden kabullenirsiniz.yanlış mı değil mi ilgilendirmez sizi.bir karadır bu,kendi kararınız.kimse döndüremez yolunuzdan,hiç bir kuvvet!!!

genellikle duygusal konulardır.Çünkü mantık böylesine egemen değildir bünyenize.İşte aşk böyle anlarda çıkagelir...onu küçük bir çocuk gibi önyargısız alırsınız kucağınıza.başka zaman olsa yapamazsınız belki ama onun burnunu hevesle silersiniz hiç iğrenmeden.size zarar verse de hüzünlenir diye şöyle bir ters bakamazsınız....kendinizi unutur onun için yaşamaya başlarsınız.herkesten önce gelir,herşeyden.bencildir ama buna da bir çare üretemezsiniz.

ve an gelir çeker gider o rüzgar.zor gelmeye başlar.ağır gelir yaşamı onunla paylaşmak.annelik duygusu kaybolmuştur.aşkın dikenleri büyümeye başlamıştır önünüzde.mızmızlanırsınız...yılarsınız peşisıra gitmekten.suçlu hissedersiniz ve suçsuz.bencil olursunuz ve düşünceli...
Çocuğunuz ise şok olmuştur.hayatını ona sunan zavallı kendini bulmuştur.korkar,bütün masumluk numaralarını oynar,en sevimli hallerini takınır.ama yemez artık karşısındaki bu ayakları
sonra ağlar sırf çevreye rahatsızlık vermek için.giden geri dönsün diye,istediği yapılsın diye avazı çıktığınca bağırır...

fakat bencilleşmek sırası şimdi diğer taraftadır.yalnızca dönüp bir bakar"ağlama!" der veya belki de bunu bile söylemeden çeker gidersiniz.
İşte böyledir kurallar!hepsi birbirine benzer.Öğreniriz yaşayarak...İkİ tarafa da yenİlmeyİ ÖĞretİr aŞk oyunu...
taa ki gün gelip aşkın anlamını öğreneceğiniz kişiyle karşılaşana kadar...

canik · 14 Mar 2006

Bu son gidişin miydi anlayamadım sevgili..
Hani hep giderdin ve gelirdin ya geriye, bu da onlardan biri miydi..? Uzun zaman oldu bu sefer, söylemek ve sormak zor geliyor ama bu senin son gidişin miydi sevgili...? Küçük bir oyun oynuyor gibiyiz sanki. Ben ebe olmuşum sen saklanan...Nerelere saklandın da bulamıyorum seni. “Ah işte ordasın” dediğim yerlerden hep başkaları çıkıyor, herkes hep bir ağızdan, dalga geçer gibi, “çanak çömlek patladı” diyor,bense garip bir umutsuzlukla geri dönüyorum ağacıma, kaldığım yerden seni aramaya başlamak için.

Bu son gidişin miydi, anlayamadım sevgili..Göremeyeceğimi sandığım zamanlarda birden karşıma çıkıyor, içimde yeni yangınlar bırakarak geri dönüyorsun. Kimlerin yanına dönüyorsun da uzun sürüyor sessizliklerin? Gittiğin yerlerde bana benzeyen ve tanıdık bir şeyler var mı bari.? Gülmeyi unuttuğun zamanlar, kimleri çağırıyorsun yanına..? Hüzünlerini kovan yürekli biri var mı yani..? Hani bir anda gelip de o puslu havayı dağıtan, seni içmeden sarhoş eden ve güldüren, hüzünlerini bulamayacağın yerlere saklayan biri..Sen dayanamazsın yalnızlığa. Dokunmak ve karışmak istersin. Yalnız kalmak sana acılarını hatırlatır..bir kadının teninde istemeyerek bıraktığın acıları. Yalnız kalmak sana çocukluğunun masum düşlerini hatırlatır..ağlamak istersin ama ağlayamazsın. Yalnız kalmak sana tutunamadığın sevgileri hatırlatır; çaresizliğini, yıkılmışlığını...arkanda bıraktığın, dokunmaya korktuğun özlemleri. Yalnız kalmak sana göre değil sevgili..Sen yalnızlığında kendinle karşılaşır ve ürkersin yüreğinin saatlerce sana karşıt konuşmalarından. Bu yüzden merak ediyorum ya, başkalarına da ‘hüzün kovan kuşum’ diye sesleniyor musun acaba..?
.........................
Bu son gidişin miydi, anlayamadım sevgili..
Hani birden için çocuklar gibi şımarmak istediğinde, parmakların telefona gider, arar ve kusardın ya, dizginleyemediğin coşkunu ve manyaklığını..hani bir tek ben anlardım ya, senin bu ani çıkışlarını, serseriliğini ve türk dil kurumunda bulunmayan hafif meşrep kelimelerini ve cümlelerini..hani kimseyle böyle konuşulmaz deyip de, sınırlarını aşardık ya gereksiz kibarlığın ve nazlanmaların..Uzun zaman oldu içimizdeki bu deliliği ve bastırılmışlığı dışa vurmayalı. Bu yüzden merak ettim, bu senin son gidişin miydi sevgili, anlayamadım...

Söylenmemiş ve çoğaltılabilecek bütün sözleri kendi adına söyledin ve gittin..Umuduma, çılgınlığıma ve kadınlığımın senin yanındayken güzelleştiğine inanırken, yokluğunu mutlu edemeyeceğime inandın ve gittin..Sana karışıp, yüreğine akmama izin verip, beni göklere çıkartırken; bir anda yere indirdin, midemi bulandırdın ve ayrılığı sıkıştırdın parmaklarımın arasına, gittin..Ne kadar değerli ve farklı olduğumu anlatmakta zorluk çeken sen; yalnızlığımın en ıssız, en karanlık ve en savunmasız zamanlarında beni dinlemedin, gelmedin ve gittin...
sen beni gerçekten sevmedin sevgili. Kendini daha ne kadar kandırabilirsin bilmiyorum ama sen acı çekmeyi seviyorsun...bense balonlar patlatmayı, uçurtmalar uçurmayı ve yaşamayı seviyorum her şeye rağmen. Sen korkularını seviyorsun..bense, korkularımın üzerine gitmeyi, savaşmayı ve hatta gülmeyi kaybederken bile...Artık biliyorum, bu senin son gidişindi sevgili ve benim son bekleyişim, son vazgeçişim sevdandan...
.......................Artık gelsen de ne işe yarar ki..? Ben; sana olan kırgınlığımı, yokluğunu, özlemini, umutsuzluğunu sevmeye başladım. Ben senin giderken bende unuttuğun ve zaman zaman öksüzlüğüne ağlayan sevdanı sevmeye başladım. Ben senin artık beni unutan, merak etmeyen ve değer vermeyen yüreğini sevmeye başladım. Şimdi hangi tende üşüyorsun da titrediğini hissediyorum kilometreler ötesinden? Ben senin başka mevsimleri tanımak isteyen o heyecanlı ama tutunamayan bakışlarını sevmeye başladım. Artık gelsen de ne işe yarar ki..? Parçaladığın sevgimi toparlayabilecek ve çiçekler toplayıp yollarıma serebilecek kadar güçlü değilsin sen. Sen, ben değilsin. Hiç olmadın ve olamazsın..O sakladığın yüreğine hiç almadın beni, hiç özlemedin, gözlerin hiç uzaklara dalmadı, belki de şerefime hiç kadeh kaldırmadın. Bu yüzden bu senin son gidişin olsun sevgili, ayrılığın hakkını ver. Böyle bir sevgiyi terk edebilecek kadar yürekli oldun, beni unutacak kadar da korkusuz ol. Özleme, yolunu yolumdan geçirme, sesime düşme, salaş meyhane masalarında konuşmalarımı arama, rakının yanında anma adımı..ayrılığın hakkını ver. Çünkü bunu sen istedin..

Bu senin son gidişin olsun sevgili, bıraktığın son acı olsun. Ve ben senin yaşayamadığın son sevda olayım...

Aragorn · 15 Mar 2006

Teşekkürler Sağollasın Burçin