YALANLARIN İÇİNDEKİ GERÇEK !!!!
Hayatım birbirinden farksız günlerden ibaretti sanki
Her gün aynı şeyler, her gün aynı yüzler, aynı muhabbetler
Artık geleceğimden bile umutsuz yaşayıp gidiyordum
Biliyordum boşuna oksijen tükettiğimi
Biliyordum artık kahpe dünyadan beklemem gereken bir şey kalmadığını
Amaçsız bir uçurtma gibi rüzgarın estiği yönlerdi hep yolum
Kırılmıştı bir kere kalemim aşk mahkemesinde
Sıkılmıştım dünyadan, yalanlardan, insanlardan
Her şeyin yalan olduğu bu dünyada, nerden bilirdim ki güneş doğacak içime
Nerden bilirdim ki yeşerecek yeniden içimdeki kurumuş çiçekler
Artık her şeyden umudumu kesmiştim ki
Sen çıktın karşıma
Ne vardı ki baktım ela gözlerine, ne vardı ki ayrılamadım yanından
Öyle duygular içerisine kapılmıştım ki
Döktün birden içindekileri tüm samimiyetinle haykırırcasına
Feleğe isyan edercesine kusuyordun içindekileri
Güvenden bahsettin hep
Anlam veremediğim, insanların sana veremedikleri güven
Haklıydın, o güveni nasıl verebilirdim ki sana
Sana nasıl itiraf edebilirdim hayattan kopmak üzere olduğum bir dönemde
içimde senin için kopan fırtınaları
Sana nasıl diyebilirdim artık ela gözlerinden farklı gözlerde insanlar kalmadığını
Ama söyledim işte
Haykırırcasına anlattım içimdeki her şeyi sensizliği göze alırcasına
Belki artık beni görmek istemeyecektin
Belki artık bakmayacaktın gözlerime
Saklayacaktın kendini benden
Anlattım işte her şeyi göze alırcasına
Belki biraz pişmanlık, belki de korku vardı içimde
Sandım ki artık sen olmayacaksın, yine her şey aynı olacak
Hayatımda ilk defa gerçek yüzünü gösteren güneş, bu sefer ilelebet saklayacaktı kendini
kapkara bulutların ardına.
İlk kez bir çiçeğin açtığını görürken, korktum ellerimle kurutacağımdan
Hayatının baharındayken sana acı çektirenlerle aynı kefede tutulacağımı sandım
Ve onun için sakladım, saklandım
Onun için beni de onlar gibi sandın
Onun için inanmıyorsun
Onun için güvenmiyor ve onun için kaçıyorsun
Seni seviyorum dedim, sensiz yapamıyorum dedim
Sen yoksan kimsenin olamayacağını anlattım saatlerce, günlerce
Seni görünce zevk almaya başladım, insanları sevdim tekrar
Tutundum sıkı sıkıya bir daha bırakmamak üzere hayata
Şimdi anlat bana gördüklerimin bir rüya olmadığını
Göster hayatın gerçek yüzünü, göster güneşin parlaklığını
Beraber yeşertelim susuz kalmış fidanları
Beraber tutunalım, aşalım tüm engelleri korkusuzca,
Beraber gelelim üstesinden bütün yalanların yanlışların
Hayatım birbirinden farksız günlerden ibaretti sanki
Her gün aynı şeyler, her gün aynı yüzler, aynı muhabbetler
Artık geleceğimden bile umutsuz yaşayıp gidiyordum
Biliyordum boşuna oksijen tükettiğimi
Biliyordum artık kahpe dünyadan beklemem gereken bir şey kalmadığını
Amaçsız bir uçurtma gibi rüzgarın estiği yönlerdi hep yolum
Kırılmıştı bir kere kalemim aşk mahkemesinde
Sıkılmıştım dünyadan, yalanlardan, insanlardan
Her şeyin yalan olduğu bu dünyada, nerden bilirdim ki güneş doğacak içime
Nerden bilirdim ki yeşerecek yeniden içimdeki kurumuş çiçekler
Artık her şeyden umudumu kesmiştim ki
Sen çıktın karşıma
Ne vardı ki baktım ela gözlerine, ne vardı ki ayrılamadım yanından
Öyle duygular içerisine kapılmıştım ki
Döktün birden içindekileri tüm samimiyetinle haykırırcasına
Feleğe isyan edercesine kusuyordun içindekileri
Güvenden bahsettin hep
Anlam veremediğim, insanların sana veremedikleri güven
Haklıydın, o güveni nasıl verebilirdim ki sana
Sana nasıl itiraf edebilirdim hayattan kopmak üzere olduğum bir dönemde
içimde senin için kopan fırtınaları
Sana nasıl diyebilirdim artık ela gözlerinden farklı gözlerde insanlar kalmadığını
Ama söyledim işte
Haykırırcasına anlattım içimdeki her şeyi sensizliği göze alırcasına
Belki artık beni görmek istemeyecektin
Belki artık bakmayacaktın gözlerime
Saklayacaktın kendini benden
Anlattım işte her şeyi göze alırcasına
Belki biraz pişmanlık, belki de korku vardı içimde
Sandım ki artık sen olmayacaksın, yine her şey aynı olacak
Hayatımda ilk defa gerçek yüzünü gösteren güneş, bu sefer ilelebet saklayacaktı kendini
kapkara bulutların ardına.
İlk kez bir çiçeğin açtığını görürken, korktum ellerimle kurutacağımdan
Hayatının baharındayken sana acı çektirenlerle aynı kefede tutulacağımı sandım
Ve onun için sakladım, saklandım
Onun için beni de onlar gibi sandın
Onun için inanmıyorsun
Onun için güvenmiyor ve onun için kaçıyorsun
Seni seviyorum dedim, sensiz yapamıyorum dedim
Sen yoksan kimsenin olamayacağını anlattım saatlerce, günlerce
Seni görünce zevk almaya başladım, insanları sevdim tekrar
Tutundum sıkı sıkıya bir daha bırakmamak üzere hayata
Şimdi anlat bana gördüklerimin bir rüya olmadığını
Göster hayatın gerçek yüzünü, göster güneşin parlaklığını
Beraber yeşertelim susuz kalmış fidanları
Beraber tutunalım, aşalım tüm engelleri korkusuzca,
Beraber gelelim üstesinden bütün yalanların yanlışların
Ne olur gel artık...!!!
