Hüznün mutluluğunun yaşandığı, yaprağın topraga kavuştuğu, yağmurun denizle seviştiği, Hasretin bittiği Ay!...
Yine bir Eylül ve ben yine oturmuş sahilde rüzgarın sessiz türküsünü dinliyorum!... Rüzgarın sessiz çığlığı kulaklarını çınlatıyormudur şimdi seninde?... Duymuyorsan da üzülme; Üşüyen ellerimi denize doğru açtım ve sana rüzgar biriktiriyorum yine !...
Daha nice Eylüller geçecek sensiz, Daha nice rüzgarlar esecek yüreğime, nice yağmurlar yağacak belkide!... Her yağmurda hatırlayacağım seni. Yağmurundum ya senin yeşertiyordum ya yüreğini, Hayallerine yağıyordum, Serinletiyordum tenini!... Seviyordun ya beni! Hepsi Bitti...
Hüznün mutluluğuyla yaşıyorum şimdi... Ya Sen kendi yüreğinle başbaşamısın? Yalnızlığı da seviyor musun beni sevdiğin gibi?...
Biz Eylül'ü yaşayamadık seninle Belkide hiç yaşayamayacağız artık!...
HASRETİN BİTTİĞİ AYDA BİRBİRİMİZE HASRET KALDIK!..