Ne zaman son bulucak...

Ne zaman son bulacak bu bekleyiş, ne zaman bitecek bu isyan...

--------------------------------------------------------------------------------

İşte...
Sensiz geçirdiğim bir gece daha oluyor.İçimde yine hüzün, yine yalnızlığın buruk acısı, yine büyük özlemin içimi kemiriyor bu gecede.
İstemiyorum gece olmasını...
Korkuyorum sensiz karanlıktan, her geceki gibi yine sensiz hayallerim, yine bu ızdırap, yine bu yüreğimin çığlığı, yine bu derin çığ....
Ne zaman son bulacak bu bekleyiş, ne zaman bitecek bu isyan...
Sevmiyorum geceleri...
Bu ıssız sokaklar yalnızlığımı kamçılıyor, sensizliği yaşatıyor bana. Ürkek bir çocuk gibi kapkara gökyüzüne bakıyorum endişeyle, durduramıyorum bu ızdırabı, üşüyor yüreğim sensizlikten.
Nefret ediyorum gecelerden....
Öylece bakıyorum bomboş gözlerle etrafa, yoksun yine...Rüzgar esiyor delice, saçlarımla oyun oynuyor, yüzüme vuruyor bir tokat gibi gecenin ayazı
Olmasın artık gece...
Bilmeyim günlerin nasıl geçtiğini, özlemi yaşamasın bedenim.Gözlerim görmesin karanlığı, hissetmeyim sensizliğin nasıl bir duygu olduğunu.
Bıktım gecelerden....
Beynimi yiyip bitiren bu hasret yazılarını yazmayım artık, yokluğunu anlatmayım karanlığa, paylaşmasın benimle gece sensizlik hüzünlerimi.
Son bulsun geceler....
Yerden yere vuruyor bu keder beni, kelepçeler takılmış kalbime suçlu gibi, kıpırdayamıyorum nefes alamıyorum, konuşamıyorum. Kaskatıyım, taş gibiyim, öylece donuğum. Bekliyorum saatlerin geçmesini bu isyanın son bulmasını...
Sabah olsun artık, bitsin bu haykırış geceleri....

kImIn yuReqınden kImI kOvuyOrsun

Gidiyorsun ya bilmem kaçıncı kez… Bittim sanıyorsun.. Yanılıyorsun vefasızım.. Yanılıyorsun…

Sen benim yüreğimde, ben istediğim için güzeldin.. Ben istediğim için görüldü onca rüya.. Onca hayallere ben istediğim için ev sahipliği yaptı bu yürek… Ben var ettim seni içimde, ben yücelttim, ben… Ben istediğim için senin gözlerinde geldi baharların en güzeli, ben istediğim için en mavi umutlar senin oldu… Sana geldi tüm yollar… <Kader> dedim sana… Değildi vefasızım, kader değildi.. Ben istediğim için koyduğun noktalara hep bir virgül eklendi…

Baş kaldırıyorum şimdi asi sevdana, isyanlarım diz boyu… Sana yüreğime hükmetme hakkını vermiyorum… Alıyorum elinden aşkın kural tanımaz taraflarını, sana bırakmıyorum hatıralarımı… Yokluğum yakacak ya canını eskileri andıkça, ben yanmayacağım yokluğunda… Akıllı adamın işi değil aşk… Hep duygularım hükmetti hayatıma… Artık sıra mantığımda… Orada bitiriyorum seni önce.. Can evinden vuruyorum seni, yokluğunu umursamıyorum… Maske takmaktan da vazgeçtim… Seni en uç noktada, beynimde bitiyorum..

Biliyorum ki ben var ettim bu aşkı… Seni kurdum önce hep aklımda, sonra yarattım, ezberlettim yüreğime… İnce ince işledim nakış gibi, var olduğun sürece varım dedim… Şimdi yoksun.. Yokum… İzin vermiyorum canımı yakmana, bu hakkı tanımıyorum sana.. Nasıl başlattıysam işte öyle bitiriyorum.. Şimdi son kez anıyorum seni, son kez kaçamak dokunuşların geliyor aklıma ve yüzüme düşen saçlarımın arasından sana baktığımda, kaçamak bakışlarını yakaladığım anları son kez anıyorum… Zorluyorum kendimi <hadi biraz daha hatırla> diye… Öpüşlerini hatırlıyorum, ama eskiden hatırladığım gibi olmuyor, sadece hatırlanıyor işte sözüm ona… Hissedilmiyor… Yapıyorum işte, bununda üstesinden geliyorum… Bitiriyorum… Öyle ki azar azar yok ediyorum benliğimde… Bir kadeh içki alıyorum masama, boğuyorum seni…Can çekişlerini görüyorum şimdi…. Diz boyu yardım çağrıların uğulduyor kulaklarımda…. Kurtarmıyorum… Bilmediğin bir şey var, onu da ben hatırlatıyorum… Kadehlerde boğulanlar, dönemezler boğanlarla aynı masaya… Ölüyorsun işte ve ben umursamıyorum…

Dedim ya, kafama göre rast gele seçip, tüm haklarına el koyuyorum….

Kimin yüreğinden kimi kovuyorsun….

Ne zaman son bulacak bu bekleyiş, ne zaman bitecek bu isyan...
Beynimi yiyip bitiren bu hasret yazılarını yazmayım artık, yokluğunu anlatmayım karanlığa,
paylaşmasın benimle gece sensizlik hüzünlerimi.
Son bulsun geceler....

evet son bulsun artık geceler.......

teşekkür ederim her ikisi de cok güzeldi... devamı da gelir umarım k


Seni kurdum önce hep aklımda, sonra yarattım, ezberlettim yüreğime…
İnce ince işledim nakış gibi, var olduğun sürece varım dedim…

Gelenin Hep Sen Olmasını Umuyor Gözleri
Bakıyor... Ama Sen Olmuyorsun Çoğu Zaman...
Senin Gözlerini Göremiyor Belki,
Ama Onları Hatırlamak Için Gece Gökyüzüne Bakıyor
Kapkara Gökyüzünü Gözlerine Benzetiyor;
Yıldızları Da Güzelliğine...
Sen De Onun Gözlerini Görmek Istiyor Musun, Bilmiyorum
Ama Istediğin Zaman, Yapmak Gereken Çok Basit;
Gökyüzünün Maviliğine Bakman Yeterli Günün Herhangi Bir Saati...
Ve Unutma Ki O An O Da Seni Düşünüyor Olacaktır...
Bazen Hatırlamak Zor Değildir Birisini
Bir Renk, Bir Yer, Bir Kelime Yeterli Olur
Bazen De Unutamazsın Hatırlamaya Da Lüzum Kalmaz.
İşte Sen Unutulmayanlardansın..
Bazılarına Bir Saat Çok Uzun Gelir
Kimine Ise Hayat Çok Kısa Gelir
Hayat Çelişkilerle Doludur
Ne Aşklar Vardır Bir Fındık Kabuğunu Doldurmayan
Adına Aşk Demek Bile Aşka Saygısızlık Getirir
Ne Aşklar Vardır Yaşanan Bir Şey Olmamasına Rağmen
Aylarca Uykusuz Bırakır...
Her Şey Kişilerden Kaynaklanır,Karakterlerinden
Doğru Kişiyi Bulmak Da Zordur Bu Yüzden

Bana Ağlamayı Öğrettiğin İçin Sağol...

--------------------------------------------------------------------------------

Giderken bile acıtmadı gidişin canımı... melek gibisin, gidişin bile bir başka.

oysa nasıl severdim seni, gidişin bitirmeliydi beni.

dolanmalıydım ayaklarına yalvarmalıydım gitmemeliydin öylece sadece, ağlamakla yetinmemeliydim....

evet ağlamak, ağlamak diyorum sana... ben ilk defa sen giderken ağladım yıllar sonra. ellerim ilk defa dokundu gözyaşlarıma, dudaklarım ilk defa böyle acı bir yağmura değdi.ben ilk defa ağladım yıllar sonra.

sen giderken gözyaşlarımı dışa vurmayı öğrendim, belkide bu yüzdendi nedensiz gidişin... içimdeki denizlerin son damlası olacaktı o yaşlar, o yaşlar içime aksaydı son nefesim olacaktı o anlar... sen bir yaşam armağan ettin bana, bense sadece denizler büyüttüm içimde sana sonsuz gözyaşları verdim uğruna ben hayatımca sana ağladım içli içli, içten içe....

şimdi avuçlarımda; tadı bozuk, biraz fazla tuzlu, içinde sevdamın tohumlarıyla bir avuç gözyaşı var... yolun açık olsun bakma ardına ben bir ömür daha ağlarım sana....

yılllar sonra öğrettin ya bana ağlamayı, düşmez artık ellerimden oyuncak gibi gözyaşları... dinlediğim ilk ayrılık masalı değildi ama çıkmaz aklımdan böylesi bi masal baştan baştan okumakla bıkılmaz, yorulmaz gözlerim seni beni bizi, bizi tekrar tekrar okumaktan...

böyle gidilmez, gidilmez sevgilim ağlamayı öğrettin... gitmeyi öğreteyim bende sana iz bırakmadan, yalnız, ani ve suskun....



Bunu Yapmalıydın En Azından Bunu Hakediyordum!..



yaşanmış hiçbirşeye acımadan

ardına hiç bakmadan

yalnızlıktan korkmadan

gizlice bitirmeli

iz bırakmadan....



HOŞÇAKAL____ Benden Uzakda Ol Bana Gorunme Tek İstegim Bu!..

ve son bir kez, kısık bir nefesle de olsa...

--------------------------------------------------------------------------------

Ölmek üzere fakat gözlerinde hâlâ ikimize yetecek kadar hayat ışığı var.Bir şeyler söylemek istiyor gibi fakat bir türlü konuşamıyor. Gözlerime bakıyor sadece. Ara sıra gözleri kayıp avuçlarımın içindeki eline bakıyor fakat ellerimi tutamıyor. Sadece bana bakıyor. Gittikçe nefes almakta zorlandığını hissediyorum. Ben ise hiçbir şey söyleyecek durumda değilim. Ama o öyle değil. Sadece gözleriyle de olsa şimdiye kadar birbirimize söyleyemediğimiz sevgimizi haykırıyor.
Dudaklarım oynadı birden. Birkaç kelime döküldü ağzımdan. Öyle durgundu ki kelimeler, adeta süzüldü dudaklarımdan. Ne yüzümde, ne de sesimde duyguların hiçbir tonu olmadan, sessizce.. Seni Seviyorum dedim.Öyle durgundu ki, sanki ölen bendim. Yine gözleriyle bana karşılık verdi.

Sonra...Sonra aniden yüzümdeki bütün kaslar gerildi. Gözlerim kısıldı. İki damla yaş yanaklarımdan süzüldü. İki kelime dışında varlığımın ifadesi olan bütün bir dil boğazımda düğümlendi ve son bir kez, kısık bir nefesle de olsa haykırdım.
ich liebe dich
"Seni Seviyorum"

Sonra...Sonra aniden yüzümdeki bütün kaslar gerildi. Gözlerim kısıldı. İki damla yaş yanaklarımdan süzüldü. İki kelime dışında varlığımın ifadesi olan bütün bir dil boğazımda düğümlendi ve son bir kez, kısık bir nefesle de olsa haykırdım.
ich liebe dich
"Seni Seviyorum"


çok güseldi paylaşımın için saol

 
Hayalini Sevdiğim yarim
Hani bir duygu vardir ,hep ozlem duyulan bir yere ulasmak istersin. Ama bilmiyorsun o yere ulasamadigin için o kadar ozlersin Gel gör ki yarim o an içinde olan istek bunu düşündüremiyor sana
Hani vardir ya, agaçlarıin suya,çiçeklerin günese olan özlemi, Ne kadar büyüktür degil mi.
Ama hep aynisi olur onlar bile kavustuktan kisa bir süre sonra ayrilirlar. Ve agaçlar kurumaya çiçeklerde solmaya baslar ... 

MUTLULUK

Mutluluk nedir diye sık sık sorarım kendime,soyut mudur somut mu?Sağlıklı olmak mı?Her şeye sahip olmak mı,Seven sevilen bir insan olmak mı,gibi daha bir çok şey…Genelinde düşündüğüm zaman bencilce bir duyguyla mutlu olduğumuzu görüyorum.Yani her zaman bir şeylere sahip olmak, bir şeyler yapabilmek, alabilmek bedenimizde her şeyin yolunda ve istediğimiz gibi gitmesi ,evimizde her şeyin istediğimiz gibi yolunda gitmesi,değişen ,yolunda gitmeyen durumlarda mutsuzluk..Yıllar önce bir tanıdık bir insandan duyduğum sözler gelir aklıma takıntılı olduğum zamanlarda.Kolları bacakları kesilmiş bir kişiydi ve her ay vücudundan bazı parçalar gitmeye mahkumdu.Her sabah yaz kış demeden tekerlekli sandalyesiyle esnafların olduğu mekana getirirlerdi kendisini ve o kişinin kahkahaları her kesten daha içten ve yürekten olurdu .Bir gün bana portresini yapmamı çok istediğini söyledi,bir an düşündüm acaba tamamlamaya ömrü yeter mi diye. ,ve beni çok şaşırtan bir soru sordu o arada acaba dedi, ömrün yeter mi benim resmimi tamamlamaya.Ya bir kaza geçirirsen ya aniden başına bir şey gelirse resmini tamamlayabilecek kadar yaşamam için Allah a dua edeceğini söyledi .Onun için üzülen bense,birden kendim için kaygılanmaya başladım,yarına çıkar mıyım diye .Tabii ki bu arada da insanlık dersimizi almış olduk Nefes alabilmek,yaşama bir gün daha gözlerini aça bilmek mutlu olmak için yeterli olabiliyordu demek ki o şen kahkahaları atabildiğine göre..Her kesin eşit şansı olduğunu düşünüyordu yaşamak için.Ve hiç kimsenin bir dakika sonra çıkmaya garantisi olmadığını kendisinin de herkesle eşit şansı olduğunu söylüyordu.İşte mutluluk buydu .Bir gün daha uyanabilmek..

Gökyüzü zifiri karanlıkken,pembe bir dünyada elele bu sevdanın içindeydik senle…
Ve birlikte sonsuz olmaktı temennimiz.
Çocuksu düşlerimiz vardı,sadece ikimizin olduğu…
Zamanda uzun,yaşamda kısa olan bu aşkta;
En güzel sevinçleri,en güzel anıları paylaştık,sevdaya dair çok şey öğrendik. Sevmeyi,gülmeyi ve terk etmeyi öğrettin bana,yaşamın sevince anlam taşıdığını gösterdin…

Sevdim seni !
Can verip yollara düşecek kadar,
Kimsenin gücü yetmeyeceği kadar sevdim.

Uykularımızı paylaştık seninle,bir gece değil gecelerce uykusuz kaldık.
Aşkımız için zamansız sevdik birbirimizi,umarsız,çıkarsız,yalansız…
Dünyalara sığmayacak aşkımızı küçük yüreklerimize sığdırdık,
Ayrılıklarımızı yaşanmamış saydık,
Öyle ki hep birlikte olmalıydık.
Sözler verdik birbirimize tutamayacağımızı bile bile…

Sonra ayırdılar bizi;
Kimseler düşünmedi ! seni,beni,sevgimizi.
Sensiz hayat yoktu.
Söz vermiştim sana,sevdama söz…
Yaşayamazdım…bu sevdayı içime gömüp,seni bırakamazdım.
Aldırış etmedim kimseye ayrılmadım senden.
Sonra sen istemedin beni,sevdamın taşıyamayacağı sözler söyledin,bu aşkı hançerledin…sevdiğim ne yapar bile demedin,ama ben bıkmadım…

Şimdi ise ayrılığımızın en karasında kara sevda oldu sevdam.
Sen belki unuttun,ama ben unutmadım,unutamadım.
Yeniden başlamak için çok çabaladım,olmadı,nafile…
Sadece DÜŞLERİMDE KALDI SEVDAM…

Şimdi sen yaşıyorsun,beni öldürdün,yüreğinde bana ait bir iz bile yok.
Hatırla söz vermiştik sevdamıza,yaşadıkça bu aşkla beraber olacağımıza…
Yalanmış oysa…gittin hayatımdan ama sevdan hep benimle.
Bir gün üstümde çimenler bittiğinde bile sevdan yaşıyor olacak.
Beni umut kurşunuyla vurdun ! ama onu öldüremezsin…
Çünkü;sevdaya kurşun işlemez gülüm…

alıntı

teşekkürler  ayşe çok güzel bunlar yüreğine sağlıkk

harika saol paylaşımın için

HırçınGüzel' Alıntı:

harika saol paylaşımın için

Genişletmek için tıkla ...

hepinize teşekkürler çok  sagolun...

ALTINDA sohbetler kurdugumuz agaçlar bana cevap vermedi seni görmeyince.
Kaldirimlar bile sustu bana, seni bulamayinca yanimda.
Gökyüzünde yildiza sordum seni; o an, "git bul onu" deyip kaçiverdi gözden. sen olmayinca hiçbir sey olmuyor.
Yüzüne bakmadim diye melekler yüzlerini bana göstermediler.
Biliyorum sana sarilmiyorum diye rüzgar üsütüyor beni. hesap soruyor bana. Neden?
Sana kalbimi açmadim diye çiçekler açmiyorlar. Bülbül bile küsmüs bana, sana sevgimi söylemedim diye.
Hüznünü yasiyor senin. Üstünde yürüdügüm toprak dedi bana:
"Ölürsen, sevdigini söylemeden; ben bile kabul etmem seni...
" Tabiat bile seni görmeyince yanimda düsman kesiliyor bana.
Meger her seyler seni benden daha çok severmis...
Ben ne mi yapiyorum?
Bense... Bense...
Seni göstermiyorlar diye gözlerime bakmiyorum.
Anlatamadilar diye küskünüm ellerime
Sana kosamiyorlarsa ayaklarim, darginim onlara yalniz yüregimle barisigim
Seni oldugundan daha çok sevdi diye.
Niçin mi sana sevdigimi söylemiyorum?
Ne zaman seni sevdigimi söyleyecek olsam,
Allah sunu soruyor bana:
"O'nu seven sen misin, ben miyim?"
.. .
O yüzden hep sunu söylüyorum sana
ALLAH SENI ÇOK AMA ÇOK SEVIYOR...

b

bugünde gelmedin sevdam...oysa nasılda emindim geleceğinden.duramaz ki hem,mutlaka bir yolunu bulur gelir diyordum.gelmedin...ve ben üzülmedim.hemde hiç.hani zaten gelsen,bozuluverecek gibiydi büyüsü özlemin.gelsen,kalemim düşüverecekti parmaklarımın arasından.gelsen,yine gideceğini anlamak kamçılayacaktı yüreğimi.gelsen canım yanacaktı sanki...gelmedin...üzülmedim.bak...bak öylece kaldım bıraktığın üzere.bak öylece yetim gözlerim perde aralığında.ayak seslerini dinliyorum kapayıp en sevdiğim türküleri bile.açlığım,susuzluğum benim,sevdam,canım...sana gel demek değil bu sayfaların gayesi.sana dön demek değil.mutluysan gidişlerinde,tebessüm eksik değilse yüzünde dönme.beni düşünme..
Sana âşık olmak isterdim tekrar
Sırf o zaman ki kadar mutlu olabilmek için
Tüm acıları tekrar yaşardım
Sırf o zaman ki kadar mutlu olabilmek için.
Ne seni özlüyorum
Ne de o günleri artık
Sadece
O zaman ki kadar mutlu olmayı özlüyorum.
Ve bu neden sensiz olmuyor
Onu anlamıyorum.
O bulutların üstünde uçuşum…
O bitmeyen gülümsemem…
O sana baktıkça gülen gözler…
Sensiz olmuyor
Hiçbir şey eskisi kadar güzel.
Anladım:
Gitmeye karar vermiştin
Peki neden mutluluğumu da aldın giderken???

Elini Yüreğine Koy---

Kaldır kafanı bak, beni göreceksin
Sağında ya da solunda.
Sakın göremedim diye üzülme.
Elini yüreğine koy,
Bir daha bak etrafına,
Yanında olduğumu hissedecek,
Göreceksin, duyacaksın beni,
Çünkü;Bende elimi yüreğime koyduğumda,
Seni görüyorum nereye baksam,
Sesini duyuyorum her an.
Beni özlersen, dayanamıyorsan,
Koy elini yüreğine, bak etrafına...

Sen bana gitmek için gelmistin ,
Geride yavas yavas eriyen ,
Bir kursun biraktin ....
Biraktigin sekilden ,Cok daha baskasina bürünen,
Ve bir daha asla eskisi gibi,
Olamayacak bir kursun ,
Gerçekten birdaha,hiçbirsey Eskisi gibi olmadi ...
Yeni bir filiz veremiyecek
Kadar derindi kesip attiklarin.!
Sensizlikten olusmus hastaligima,
Senin bile care olamayacagini,
Benim icin artik cok gec kalindigini anladim...

Yağmurda Ben...



Bu şehre yağmur yağıyordu.Bütün şehir ağlıyordu.Ben en çok çocuk halimle
üşüyordum.Kimse sen değildi, kimseyi istemiyordum.Şehirle birlikte ben de ağlıyordum.göz yaşlarımı kimse fark etmiyordu.
Yorgun adımlarla, ıslak sokakları dolaşıyordum.Bir yerlerde seni bulmayı
umuyordum.Yürüdükçe daha şiddetleniyordu yağmur.Sokak sokak geçerken bu
şehri umudumu kaybediyordum.İşte en büyük tehlike buydu.Umutsuz yaşar mıydı insan¿Umutsuz direnilir miydi hayatın acımasızlığına¿
Yağmura ev sahipliği yapan gece, hiç aşılamayacak bir engel gibi karşımda
duruyordu.Hazırlıksızdım, sensizken saatlerin bu kadar geçmez olduğunu bilmiyordum.Koynuma hasretimi alıp uyumaktan nefret ediyordum.Bu yüzden gece
bitsin diye yürüyor, yürüyor, yürüyordum.
Ah, şu köşe başını döndüğümde görebilsem seni, ya da şu parkın sırılsıklam
olmuş banklarında otururken bulsam…Bilirim sen de seversin yağmuru, aldırmazsın ıslanmaya.Bu yüzden şaşırmazdım seni gördüğümde.
Bir köşe başı daha dönüyordum, yağmur bana eşlik ediyordu.Şehrin sokak-
larında değil, senin yokluğunda kayboluyordum.”Nereye gitsem”diye düşümüyordum çünkü sen olmadıktan sonra hiçbir yer fark etmiyordu.Öylece, amaçsızca
dolaşıyordum.
Oysa her sokağa sevdamızı yazacaktım ben.Taşlara adını kazıyacaktım.Aşkımız yıllara, yağmura, kara meydan okuyacaktı.Yıkılmayacaktık, yıpransak da antik çağdan kalan bir kale gibi ayakta duracaktık.Bir maratonun iki güçlü koşucusu olacaktık.Sevda koşumuz ancak ölümle noktalanacaktı.
İçim üşüyordu, titriyordum.Bir sabahçı kahvesi, giriyordum.Demi sevdalardan süzülmüş bir bardak taze çay…Titremem duruyordu biraz.Kahveci çırağının
sesiyle irkiliyordum, ”Abi, çok ıslanmışsın, sobanın başına geç…”
Bir yanardağın içine atsalar beni ısınır mıyım sanıyorsun¿Beni ancak teninin
sıcaklığı döndürebilir hayata.Ancak, ellerini tuttuğumda yaşadığımı anlayabilirim
Çay boğazıma diziliyordu, bitirmeden kalkıyordum.Biliyordum, bir başka gecede, bir başka yağmurda yine sensiz, yine umarsız, yine yalnız yürüyeceğim bu
yolları.Yeter, gel artık.Gel, dindir bu yağmuru, bu gözyaşlarını..

Bitmiycekdi, söz vermiştin...

Bizim sonumuz yoktu, çünkü yolumuz uzundu..

Masallar bitermiydi hiç, bizde biztmiycektik..

ama bittik bizde aşkım, senin sayende bizde bittik..

Sen değilmiydin " seni hiçbir zaman bırakmıycam, ölüm gelse bile seni bırakıp gitmiycem, senden başkası bana haram, benden başkası sana haram" diyen sen değilmiydin ??

peki...

Niye bana bunu yaptın sen !!

Biliyodun çektiklerimi bildiğin için el üstünde tuttun 18 ay boyunca.. ama 18 ayın sonunda neden beni o çıkardıgın mutluluk tepesınden aşağıya kendş ellerinle ittin... niye ittin beni kendinden...

Tam hayat artık banada güldü, benide gördü derken, niye tekrardan hayata lanet ettirdin, yaşamama lanet ettirdin...

Sen benim için HERŞEYDİN, HERKESDİN, SEBEBİMDİN, SEVİNCİMDİN...

Sen beni aldatmadın sen beni, bendeki seni, herşeyimi, herkesi kandırdın sen benim içimdeki kocaman seni aldın, kopardın, götürdün onu benden...

niye ki ; çok mu gördü bunu bana bu hayat, yoksa senmi çok gördün...

anlamıyorum, anlam veremiyorum ne sana ne kendıme, ne de diğerlerine..

Sen kendınle bırlıkte, içime doldurdugun MUTLULUGU, YASAM SEVINCINI, HUZURU, GÜVENİ, UMUTLARIMI herseyimi aldın...

getirdiklerini götürdün...

ama tek sevgini unuttun giderken onu da al daha fazla acıtmayın canımı, daha fazla acıtma canımı...

ama yınede bitmiycekdi, söz veröiştin çünkü.....