gitme vaktidir.. gidiyorummm

“Geceler insanların düşüncelerindeki sınırları kaldırıyor. Gündüzleri bir yerlere yetişmeye, bir şeyleri çözmeye çalışırken çok fazla düşünmüyoruz. Aslında şöyle de diyebiliriz. Gündüzleri başka şeyleri düşünürken, sanırım geceleri kendimizle baş başa kalıyoruz, kendimizi yargılıyoruz.”

İnsan zamanı geldiğinde toprak altına girebiliyor. Bunu bilerek hayata inat yaşayabiliyorsa. Senden ayrılmak o kadarda zor olmasa gerek. Yine de zordu son defa yüreğindeki yerime, gözlerine bakıp gitmek.
Bir itiraf sana; en içten, en derinden, en yara açan birlikteliğim seninleydi. Seninle yaşananlar hayatın içine sığsa da ben hayaller kadar sınırsız kıldım bizi. En değer verdiğim insanlarla bile kendimi bildiğim zaman koparmıştım ipleri.
İçinde büyük boşlukta adımlarım yankılanıyor biliyorum. İnanmadığın sevgim çınlıyor kulaklarında.. Ama biliyor musun? Benimde içimde senin açtığın, kapanması imkansız yaralar kanıyor

Hiç düşünmeden, yerli yersiz üzdüm seni bazen biliyorum. İçinde fırtınalarla boğuşurken bıraktın kendini, koştun bana. Sessiz yalnızlığıma ortak oldun, dost bildiklerim sattığında bile kucağında ağlamama izin verdin.
Kendim yetmiyormuş gibi bir yığın çevremin kahrını çektirdim sana hakkım yokken. Yolda görsen selam vermeyeceğin bir çok kişi ile tanışmak zorunda kaldın. Milyonlarca hayat öyküsüne benimle yataklık ettin. Milyonlarca insanın sorunlarına tanıklık ettin için acıyarak, isyan ederek belki de.
Konuşamazken daha yardım ettin yürümeme, içimdeki kararsızlıklar seni yok ederken.
Olmadık insanlarla olmamam gereken yerlerde oldum. Anlattım uzun uzun çaresizliğimi yine de bana tek kelime etmedin. Sana bir itirafta bulunayım. Benden çok sevdin, umudun hiç bitmedi.. Yıkılışlarımda da benden çok yıkıldın..
Her saniye seni içimde yaşarken, o ilkleri hatırlayıp gözlerim dolduğunda, kimse yokken o saflığı andığımda, yine sen vardın yanımda. Hak ettiklerini veremedim sana, başaramadım, sahip çıkamadım içimdeki duygulara, hislere. Saf tutamadım kendimi, berrak, temiz..
Ve artık zaman doldu!
Gitme vakti.. Gidiyorum..
Karanlığımda isyanlarımı, ağıtlarımı dinleyen. Beni karşılıksız şu var oluşta tek seven gidiyorum..
İyi kal! Benim gibi hayatındaki tek mutluluğa bile sahip çıkamayan bir insana tahammül eden, hoşçakal.

“Geceler insanların düşüncelerindeki sınırları kaldırıyor. Gündüzleri bir yerlere yetişmeye, bir şeyleri çözmeye çalışırken çok fazla düşünmüyoruz. Aslında şöyle de diyebiliriz. Gündüzleri başka şeyleri düşünürken, sanırım geceleri kendimizle baş başa kalıyoruz, kendimizi yargılıyoruz.”   k

İnsan zamanı geldiğinde toprak altına girebiliyor. Bunu bilerek hayata inat yaşayabiliyorsa. Senden ayrılmak o kadarda zor olmasa gerek. Yine de zordu son defa yüreğindeki yerime, gözlerine bakıp gitmek.
Bir itiraf sana; en içten, en derinden, en yara açan birlikteliğim seninleydi. Seninle yaşananlar hayatın içine sığsa da ben hayaller kadar sınırsız kıldım bizi. En değer verdiğim insanlarla bile kendimi bildiğim zaman koparmıştım ipleri.
İçinde büyük boşlukta adımlarım yankılanıyor biliyorum. İnanmadığın sevgim çınlıyor kulaklarında.. Ama biliyor musun? Benimde içimde senin açtığın, kapanması imkansız yaralar kanıyor


sağolasın canım büyük bir zevkle okudum güzel bir yazı emeğine sağlık k

HırçınGüzel' Alıntı:

“Geceler insanların düşüncelerindeki sınırları kaldırıyor. Gündüzleri bir yerlere yetişmeye, bir şeyleri çözmeye çalışırken çok fazla düşünmüyoruz. Aslında şöyle de diyebiliriz. Gündüzleri başka şeyleri düşünürken, sanırım geceleri kendimizle baş başa kalıyoruz, kendimizi yargılıyoruz.”

Genişletmek için tıkla ...

Ellerine sağlık...

Doğmaz şu güneş doğmaz, doğup ta sabah olmaz
Bende ki bu feryadı kimseler duymaz

Gece çökünce gece, gece olur işkence
Gözlerimde gözlerin, yüreğimde kelepçe


Her gece hasretin tüter
Her gece dünden beter
Her gece seni düşünmek
Her gece artık yeter

BEN TEŞEKKÜR EDERİM zaman ayırıp okuduğunuz için  :melek:

yuregine sagLik tesekurLer bizimLe payLastigin icin...

saol canım