GElMe ArTıK nE fArKeDeRkİ yOkLuGuNdA bUlDuM BeN

aliiii ben başkasına diorum sen de aynısını yapıyosun hadi onlar bilmiorlar ya sennn

o güzel yüreğine sağlık tatlımmmm hepsi birbirinden güzel :alkis :alkis

Kaybolan bi’şeyim...

Saatlerdir dolaşıyorum. Sanki bi’şeylerim kaybolmuş da, onları arıyorum...
.....
“Sanki” ne demek, hiç düşündün mü?..
Yani demek ki; sen öyle san!.. Yani demek ki; aslında yok ama sen var zannet!.. Yani, san ki şu şöyledir; ama aslında öyle değildir!..
Vayy başıma; saatlerdir dolaşıyorum içim dolaşık dolaşık!

Dışımdaki her şey kayıp da ben mi her şeyi arıyorum; yoksa her şey yerli yerinde de, kayıp olan ben miyim?..
Kelimeler seni getirmiyor artık bana; sağır mı oldun?
Yoksa benim kelimelerim mi topallayan?..

Halbuki şurda bile sen açmıştın nisan sonuna doğru. Mayısta senin rengindeydi her yan ve haziransa baştan sona sen kokuyordu!..
Hâtıranı çağırıyor şimdi sokaklar...
Şehrin sûreti; rimeli akmış bir surat fotoğrafı gibi karşımda!

Niye yazar durmadan bazı insanlar?.. Niye bunca önemlidir ki her duygunun açığa çıkması? Veya kim anlatabilmiş ki kendi duygularını bile, bir başkasına?
İnsan; gökte pamuklar gibi uçuşan bulutlarda beliren şekillere benziyor. Öyle değil mi?
Yani bir var, bir yok!
Nerdesin?
Öleceğim aklıma gelirdi de; ölümü hatırlamadığım bir yazı yazacağım aklıma gelmezdi!..
Nerdesin?

Sanki bir defterin ayrı sayfalarında gezinen kelimeleriz. Ben burda çığlık çığlığayım; belki sen de bir başka sayfada telaşlar içinde!
Ben, bana benzeyen kelimeler bırakıyorum süründükçe zemine; sen, senden izler çiziyorsun...
..ama, hangi sayfaya?..
.....
Yavaşlayıp beklemem mi, yoksa hızlanıp yetişmem mi gerektiğini bilmeden... Üstelik numarasından da habersiz olduğum bir sayfada; seninle buluşmayı umuyorum!

Saatlerdir dolaşıyorum...
Sanki bi’şeylerim kaybolmuş da onları arıyorum...
Belki rimeli akmış gibi, belki göbeği çıkmış gibi, belki ve belki ve belki gibi, ama burada işte şehir...
Sen, yoksun...
Sen, yok olan;
Ben ise bi’şeyleri kaybolmuş gibi arayan, arayan, arayan!..

ALIŞKANLIK



Ben seni melalinde sevmişim ,
Gülsen de olur gülmesen de .
Ben seni yokluğunda sevmişim ,
Gelsen de olur gelmesen de .
Fena alıştım sana
Bir buhurdan gibiyim duman duman
Senin için tüten , senin için yanan
Bilsen de olur bilmesen de .
Taş bile daha sert değil
Yalınız çekilir dert değil
Bölsen de olur bölmesen de .
Akar gözyaşlarım geceler içre
Silsen de olur silmesen de ...


emeğine sağlık tatlım gerçekten çok güzel bşiirler,yazılar bunlar devamını bekleriz :bingo :cicek:

"Saatlerdir dola??yorum...
Sanki bi’?eylerim kaybolmu? da onlar? ar?yorum...
Te?ekkürler k

Saatlerdir dolaşıyorum...
Sanki bi’şeylerim kaybolmuş da onları arıyorum...
Belki rimeli akmış gibi, belki göbeği çıkmış gibi, belki ve belki ve belki gibi, ama burada işte şehir...
Sen, yoksun...
Sen, yok olan;
Ben ise bi’şeyleri kaybolmuş gibi arayan, arayan, arayan


çok güsel saol canım

HırçınGüzel rica ederim güselim begendigine sevindim

Hic Kimseyi Senin Kadar Sevmedim

Seneler geçti ah, mevsimler geçti
Bir sen değişmedin bende sevdiğim
Sevdalar değişti, aşklar değişti
Bir sen değişmedin bende sevdiğim

Bilmem ki hangi yol sana ulaşır
Hangi rüzgarlarda kokun dolaşır
Her gece gözümde gözlerin ışır
Ay mı güneş misin bende bilemedim

Sen gideli gökyüzü de değişti
Çağlayanlar denizlere erişti
Günler geçti, aylar geçti, yıl geçti
Her durakta hayalini bekledim

Özleminle geçti aylar seneler
Hicranla tükendi günler geceler
Benim kadar sevemezki kimseler
Her çiçeğe gül kokunu işledim

Duygu çiçekleri boyun büktükçe
Ümit bahçeleri hazan döktükçe
Baktığım yollara duman çöktükçe
Hep seni özledim seni istedim

Gözyaşlarım yağmur olup aksa da
Ayrılıklar yüreğimı yaksa da
Bu vefasız kahrolası dünyada
Hiç kimseyi senin kadar sevmedim

Birtanem

Dalga ile kıyının aşkını bilir misin?
Öncesinden başlayıp, sonsuza giden dalga,
Hep aşka kavuşma özlemiyle atılır kıyıya
Dalga seven, kıyı sevilendir
Dokunur parmaklarının ucuyla sevdiğine dalga,
Ve döner hep geriye
Bilir kavuşamayacağını ama hep koşar kıyıya
Her bir dokunuşunda aşkına verir bedenini hesapsızca
İşte, ben de seni böyle severim birtanem.

Birtanem,
Bilir misin dağ başında açan uçurum çiçeklerini?
Bilirler görünmeyeceklerini...
Sevilmeyeceklerini...
Koklanmayacaklarını...
Okşanmayacaklarını...
Ama inatla açarlar aşkla, sevgiyle, özlemle
Hep beklerler gelmeyecek sevgilinin onu kucaklamasını
İşte, ben de seni böyle beklerim birtanem

KARDELEN
Boynunu bükme sen Kardelen,
Bırak rüzgar deli essin
Varsın düşsün iki yaprağın yere,
Sen içini ferah tut,
O gelin başını yere eğme
Eksiltme o çelikten iradeni,
Onca kara kafa tutan
O incecik belini eğme,
Sen haykırmadın mı dünyaya
Nasıl ayakta durulacağını,
Sen öğretmedin mi bize gururu,
Sen göstermedin mi bize azmi,
Varsın çalışsınlar seni ezmeye,
Sen başını dik tut,
Bir papatya gibi gülümse hep
Üstüne birikmiş kara inat,
Ağaçları deviren rüzgara inat,
Sen hep yüreğini beyaz tut Kardelen,
Boynunu bükme sen Kardelen

Güller Ağlar İçimde

Ne zaman ayrılık saati gelse
En vazgeçilmez yerinde yaşamın
Duysak ayak seslerini akşamın
Ve sokaklardan el ayak çekilşe
Bir ürpertiyle duyarım o zaman
Şeni çağıran sesi uzaklardan

Ne zaman ayrılık saati gelse
Bir gariplik çöker içime birden
Kalan tek ani gibi bir devirden
Durmadan çalınır o gamlı beste
Sanki bilir de hazin öykümüzü
Bulutlar ağlar, kararır gökyüzü

Ne zaman ayrılık saati gelse
Bir çaresizliği anlatır gibi
Birden değişir gözlerinin rengi
Mavi solar, koyulaşır yeşilşe
Şarınca ruhunu eski bir hüzün
Uçar gider pembeliği yüzünün

Ne zaman ayrılık saati gelse
Uzatsan özlemle dudaklarını
Tüm ağaçlar döker yapraklarını
Ne çiçek kalır ortada, ne bahçe
Sadece uğultusu o rüzgarın
Ve bir umut kırıntısı, belki yarın

Ne zaman ayrılık saati gelse
Bir fırtına çıkmışçasına, büyük
İçimizdeki güllerin boynu bükük
Bir zaman kalakalırım öylece
Neden sonra gittiğini anlarım
İçimde güller ağlar, ben ağlarım

Mavi Gece

Bir mavi gecede başlamıştı sevdamız
Ve maviye çalmıştı bütün umutlarım o gece
Unutturmuştun bana karanlığın siyah olduğunu
Ve gözlerinde farkettim ilk kez
Bütün gecelerin mavi olduğunu


Bir mavi geceydi o
Bütün gecelerden güzel
Bir mavi geceydi o
Benim için ömre bedel


Ve sonra...
Bir gidişin vardı ki
Mutluluğuma inat
Bir gidişin vardı ki
Kırıldı içimde kol kanat


Umutlarımın mavisini alıp gittin
Denizlerimin mavisini çalıp gittin
Masmavi dünyama
Simsiyah bir çivi çakıp gittin...


Gittin,
Ve sen de her yalan gibi bittin...

GUL DEFTERI

Bu bir gül defteridir,
Okunmamış şiirlerle dolu
Bestelenmemiş şarkılar sanadır
Bu ses duyulmamış bir sestir,
Saf ve hayran bir yüreğin sesi.
Yazılmamış mektuplar
Bilinmeyen kelimelerdendir.
Sana verilen güller koklanmamışsa da
Ben güllerini kokusun,
Toprağın altında da duyarım.
Ölürsen arkamdan ağlamazsın
Biliyorum.
Ama ben, gözyaşlarını toprağın altında da
Tadarım.
Toprağın altında da duyarım kokusunu,
Güllerin

Bütün hakları saklıydı kalbimin..
Kimseye göstermedim orada biri vardı..
Benden bir tane daha..
Susan,bakan..
Sessizliği seven,o yalnız ufacık kız çocuğuydu..
O ağlardı gecelerce..
O susardı , o beklerdi..
Bütün hakları saklıydı..
Bir kişiye aitti..
O nerede diye beklerken..
Gökten inen bir yıldırım gibi düştün avuçlarıma..
Avuçlarımı yakan bir sevdayla..
Ellerim yandıkça o sıcaklık kalbime vuruyordu..
Sen diye yaşamaya başlamıştım..
Evet o deli , küçük kız seviyordu..
Minicik elleri yanıyordu O'nun sevdasıyla..
Ama yadırgamıyordu..
Seviyordu bu alevi..
Midesinde ağrılar,
Gözlerinde yaşlar,
Kalbinde kütürtüler..
Dinmeseydi..
Tutsaydı o beklediği ellerinden,sonsuza koşsaydı yanında..
Yıllarca susuz koşardı onun yanından..

Derken o gidiyordu..
Bu mavi gözyaşları olan kız, denize döküyordu göz yaşlarını..
O görmüyordu..
Yanan ellerini tutan yoktu ki..
Kalbindeki ağrı dinmiyordu ki..
Gidiyordu o..
Yazık..
Harcıyordu bu sevdayı..

Unutucak mı şimdi bu küçük kız.. Onu beklediği yıllara inat, bu rüya ile gerçek arasında yaşanmış sevdaya inat..
Asla unutmayacak ki..

Hey sen,
Büyük gururlu adam.. Unutulmayacağını bile bile..
Söyle..
Nasıl yaşayacaksın bensiz..?

Sebebi Sensin

sevdicegim merhamet et gel bana
bu ayrılık zulüm artık bu cana
bu gidişle bir gün olur ben sana
kırılırsam bilki sebebi sensin

böyle miydi yeminimiz sevdalım
meger sözün hükmü yokmuş belalım
şimdi bir gövdede kuru bir dalım
kırılırsam bil ki sebebi sensin

hergün umut edip seni beklemek
çeresiz eceli beklemek demek
elinde tüfegi peşimde felek
vurulursam bil ki sebebi sensin

günbe gün büyüyor yürekte acım
ne bir hekim var nede ilacım
kalmadı mecalim kalmadı gücüm
yorulursam bilki sebebi sensin

boşa geçip gitti ömrüm ne acı
şimdi yıllar bile bana davacı
kendi yüregime oldum kiracı
kovulursam bil ki sebebi sensin

BEŞİNCİ MEKTUP

Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?

Güneş çoktan doğdu.
Uyanmış olmalısın.
Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi?
Öyleyse ayrılmadık.
Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.

Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.
Önce beklemekten.
Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan.
İkisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın.

Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar,
Sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini...
Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını,
Kanunlara saygı göstermesini,
İnsanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar.

Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun.
Ya o? Ya o?
İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat,
Çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor,
Saadet bekliyor yaşamaktan.

Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık.
Aradıklarının çoğunu bulamamış,
Beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak
Göçüp gidiyor bu dünyadan.

İşte yaşamak maceramız bu.
Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak
Ve yaşayıp beklerken ölmek!

Özleme bir diyeceğim yok.
O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası.
O nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı.
O tek güzel yönü bekleyişlerimizin.

İnsanlığımız özleyişlerimizle alımlı,
Yaşantımız özlemlerle güzel.
Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin.
Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem.
Bir ışığı var, bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz.

Verdiğin bütün acılara dayanıyorsam;
Seni özlediğim içindir.
Beklemenin korkunç zehri öldürmüyorsa beni;
Seni özlediğim içindir.
Yaşıyorsam; içimde umut varsa,
Yine seni özlediğim içindir.

Seni bunca özlemesem; bunca sevemezdim ki!

<<helalimsin<<' Alıntı:

KARDELEN
Boynunu bükme sen Kardelen,
Bırak rüzgar deli essin
Varsın düşsün iki yaprağın yere,
Sen içini ferah tut,
O gelin başını yere eğme
Eksiltme o çelikten iradeni,
Onca kara kafa tutan
O incecik belini eğme,
Sen haykırmadın mı dünyaya
Nasıl ayakta durulacağını,
Sen öğretmedin mi bize gururu,
Sen göstermedin mi bize azmi,
Varsın çalışsınlar seni ezmeye,
Sen başını dik tut,
Bir papatya gibi gülümse hep
Üstüne birikmiş kara inat,
Ağaçları deviren rüzgara inat,
Sen hep yüreğini beyaz tut Kardelen,
Boynunu bükme sen Kardelen

Genişletmek için tıkla ...

Züperrrrrrr Kardeleni bu kadar çok seven biri olarak büyülendim buna harikasın çok güzel yorumlamışsın yüregine saglık

DagLıCa rica ederim elimimden geleni yapıyorum işte sizler için :$

yüreklerinize sağlık  hepside çok güzel

Vêr£İêßt' Alıntı:

tatlımm emeğine o güzel yüreğine sağlık..
katkısı olan diğer arkadaşlara da teşekkürler

Genişletmek için tıkla ...

tatlımm' Alıntı:

AYŞE21 paylaşımın çok saol

Genişletmek için tıkla ...

SENİNDE  O GÜZEL GÖNLÜNE  YÜREGİNE  SAGLIK  ARKADAŞIM...