>>> Elveda <<<

Aragorn · 1 May 2006

Elveda
Sustuğum saniyeydi ölümü hissedişimin zamanı. Gerçeklerdi yalnızlık. Yüzleştiğim sorumluluklar, işlediğim günahlar, içimi bir hoş eden mutluluklar. Bir tek benim yankılarımdı yükselen odadan. Bir sen yoktun yanımda, tüm anılarım vardı soluğumun dumanında. Askıya aldığım geleceğim bu karanlıkta pek de olabilirliğini koruyamıyordu. Beklemenin verdiği sinir harbinin ötesinde kalbim heyecana yenik düşebilirdi her an. Peki neye duyduğum heyecandı bu delicesine merak?

...
Yanımda hissettim nefesini. Hemen ardından kokun çaldı burnuma. Ah! O nefis kokun... Bu sensin, yanımdasın. Ama daha burnumun ucunu göremiyorken nasıl bulayım seni? Nefesin hemen yanıbaşımda. Uyuyuşun geliyor aklıma; o sessiz, ürkek teninin yalnızlığını düşünüyorum. Ama yine de yanımda değilsin sanki. Bu karanlık yutuyor seni. Ne günahlarım kaldı ne de sorumluluklarımla yüzleşmem. Seni düşünüyorum kayıtsızca.

Neredesin? Bir şey mi oldu yoksa? Sana? Bana?...

Sadece nefesin var, karanlıkta eşlik eden bana. Ve kokun tabii...

...
Sessizce beklerken çıkmanı, kesmenin zamanımıydı nefes alıp verişini? Ne oldu? Karanlıkta beni bana bırakıp gittin. Kokunu da aldın yanına giderken, anılarımı ne yapacaksın peki? Tamam susuyorum sen de çık haydi...

...
Gözlerimi kamaştıran bu ışık ta ne? Büyüyüşünü sürdürüyor, gözbebeklerim ufalırken. Beni karanlıktan çekip alıyor benliğinin aydıklarına. Ve kapatıyor karanlığa benim için açtığı kapılarını.

...
İşte! Seni buldum sonunda! Ama yanında yatan adam da kim? Bana bunu nasıl yaptın? Karanlıklarda kalsam daha iyiydi. Bu yatak benim, bu salon benim... Nasıl yaptın bana bunu? Yanında ki de kim? Kim o kumral adam? Kim o sonsuz güzellikteki boynunda uyuyan? Benim yerimde? Senin mis kokunda... Görüntü netleşse tanıyacağım bana benzeyen şu adamı... Ama?

...
Ölümümdü sevdamdan kopuşum. Aşkım daima benim gizli kasamda saklı kalacaktı. Seni öpüşlerim; o narin gül kadar kırmızı,pamuk kadar yumuşak dudaklarını öpüşlerim, daima o kutuda bu yalnız aydınlıkta bana eş olacak...

...
Elveda meleğim...

3va · 1 May 2006

Sessizce beklerken çıkmanı, kesmenin zamanımıydı nefes alıp verişini? Ne oldu? Karanlıkta beni bana bırakıp gittin. Kokunu da aldın yanına giderken, anılarımı ne yapacaksın peki? Tamam susuyorum sen de çık haydi...

:-\

sağolasın KalbimSende...

Saripapatya · 2 May 2006

ya cok duygulandim :'(

tskler paylasimin icin..

C@NiK · 2 May 2006

yüreğine sağlık apdullah

Aragorn · 2 May 2006

Sağolun Arkadaşlar duygular bazen çıkıyoo böyleee :/

C@NiK · 2 May 2006

ya apo yeter ama arkadaşım hee toparlan artık yaa bak böle olmuyo ama iyice dağıldın üzülüyoruz bak

Aragorn · 2 May 2006

Senden Çok Uzakta Gurbet iLinde
Ellerimi Sana Uzatacağım
Düşündüreceğim Eski Günleri
O taş Yüreyini SızLatacağım

KimbiLir Sen Beni Hiç Düşünmesken
Aşkımı Resmine Anlatacağım
Adını Olesiye Anacağım Ki
Durmadan Kulağını ÇınLatacağım

Sen Beni Hiç düşünmesKen
Ben Seni Hep Seveceğim
Sana oyLe Bir Şiir Yazacağım ki
Kahve GözLerini ağLatacağım..!

Aragorn · 2 May 2006

Unutmadım
Ne yazılmalı ki silinip gitmesin, ne söylenmeli ki unutulup bitmesin. Sessizlikle başlayan bir hikaye bu. Eğer başladığı gibi bitecekse sonu, yaşanan her ne varsa sil, gitsin.Hayallerde gerçek gibi yaşarken seni, umutlarda bitti bir zaman, sevgiler de. Seni seviyorum çünkü ne zaman şiir okusam, mısralarından sen akıyorsun, gözlerimden yaşlar süzülüp resmine damlıyor, sessizlik sararıyor içimde, susuyorum.
Tam buldum dediğin anda kaybetmek nedir bilir misin? Atılmışlığı hissettiğin oldu mu? Hayaliyle yaşamayı ezberledin mi? Delicesine sevdiğin ama onun seni sevmediğini öğrendiğin o anı hiç yaşadın mı? Onun eksik yanlarını bile sevebildin mi ? Terkedilişe ilk defa görüyormuş gibi baktın mı? Elvedasız ayrılıklar acıttı mı içini? Göz kapaklarına inat, uyumadığın oldu mu gecelerce? Sadece mum ışığının aydınlattığı odanda onu düşündüğün oldu mu saatlerce? Ellerin onsuz kaldığında üşüdün mü? Duyuyorum susuyorsun, yine susuyorsun, tıpkı o zamanki gibi söylemiyorsun.
Seni seviyorum çünkü her gün biraz daha tükenirken her şey, benliğim sessizce inliyor ben susuyorum. Bir an elinden tutuyorum, biran sonra belki de tamamen elimden kayıp gitmiş oluyorsun, anlayamıyorum.Yine sensiz kalıyor kollarım, yine ıslanıyor gözlerim. Yaşamam için tek nedenimdin sen. Fakat binlerce sebep vardı seni sevmem için.
Seni seviyorum çünkü yaşanacak bütün imkansızlıklarda sen varsın. Bir yerlerim acıyor durmaksızın. Sessizliğin çok şey söylese de bazen susmanda incitir beni. Bilirim, belki de en iyi ben bilirim ki, susmasını bilmek, bildiğini söylemekten daha zor. Bir uçurum gibi derinleşen sessizlik, bizi birbirimizden ayırdı bile. Yenildik dostluğumuza, zamana, yalnızlığa, yenildik işte! Sinsice sardı sessizlik, böyle birdenbire, ansızın... ve ben hala unutmam gerektiğini söyleyenlere inanmıyorum.
Hissettiklerimi söylemektense dost kalmayı, seni sensiz yaşamaktansa susmayı
tercih ederim. Senin beni sevme fikri bile beni mutlu edebilecek kadar güzel
ve asil!
Seni seviyorum çünkü sen benim siyah beyaz dünyamı renklendiren o çok az şeyden birisin. Sensiz her andan korktum, korkuyorum. Alıp gitme ellerini, alıp gitme gülüşlerimi, götürme düşlerimi. Sen benden gittin gideli öyle bıktım ki sensiz kendimden.
Seni seviyorum çünkü hala bir şeyler var vazgeçemediğim. Ben herkes için şiir yazmazdım, bu hep tuhaf gelmişti. Fakat şimdi senin için şiir yazmamak tuhaf geliyor. Bu yıllarca sürecek ve de hiç dinmeyecekmiş gibi düşünürken görüyorum ki anlamını yitiren bir şeyler var aramızda.
Seni seviyorum çünkü tam her şeyden vazgeçmiştim ki, karanlığımın perdesini yırttı ellerin. Ama yine direndik sessizliğe, hala konuşulmadan kalan öyle çok şey var ki! "Sustuğun yerde bir şeyler kırılıyor"
Nasıl söyleyeceğini sende bilmiyorsun besbelli.. Susman gerekiyor diye susuyorsun belki de, dostluğumuz için..
Kalbim sendeyken her adımda, aklım sendeyken her dakika, unutmadım, unutamadım işte!

3va · 2 May 2006

Arkadaşım ya
aslında cok yorum da yapmak istemiyorum sıkmıyım diye ama
böyle yaparak kendine daha cok acı cektiriyosun gibi :-\
paylaşımların cok güzel teşekkür ederim bunun için ayrıca
ama CaNiK'in de dediği gibi toparlan biraz

Aragorn · 2 May 2006

verliebt sağollasın

Aragorn · 7 May 2006

Meşru bir suçtan çektim ilk cezamı.
Hakim sendin o zamanlar, zanlı ben.
Beyoğlu'nun ıslak kaldırımlarındaydı ilk sürgünüm.
Geceleler duman kokulu bir nemle boğuyordu günahkar bedenimi,
Sen... yoktun!

Yaptığım hata ortadaydı.
Beni bu yola sürükleyen bilmem kaç yıldır yanımdaydı.
Anlat hadi , dök içini
Anlat ki bitsin içine koyduğum bir içimlik acın.
Anlat ki kaybolsun kuşlukta soluklanan o yağmur bulutların.
Ben geçen yıllarıma ağlarken,
Sen ümit yıllarımı çalıyordun benden,..
Ben... yoktum!

Uğraşmaya gerek yok.
Vurgun yedi bir kere acemi dalgıç.
Diner mi sanıyorsun bundan sonra denizdeki dalgalar.
Kavuş artık limana ey sersem taka.
Bekleme artık bir sonraki sabahı, bir öncekinden şüphe ederken.
Bak karşındayım, seni bekliyorum.
Sen yıllardır suçumu ararken,
Ben... Aşkınla hüküm giyiyordum!

Sen...yoktun
Ben...yoktum
Biz...yoktuk!

Suçlu olan ..ben
Suçlu gören...sen
Kaybeden...biz!

Kendimizi kaybettik.. hükümsüzdür!!!.

>>> Elveda <<<

C@NiK

C@NiK