Cemre´nin Siir Günlügü

CemreM61 · 3 Ocak 2008

SEVDAM

Bir anl?k bir bak??la öyle yara açt?n ki;
M?zrak yaras? gibi geliverdi an?nda...
Seni gören gözlere öyle ???k saçt?n ki:
Güne?in par?lt?s? sönük kald? yan?nda!

Önüne geçilmiyor ferman gibi sözüne...
Seni sevip kaybeden inan ölümü tatm??.
Sen güzeller güzeli Tanr?m senin gözüne;
Yaln?z Safir'den de?il Zümrüt'ten de renk katm??!

Bir anl?k gelip geçen hayal gibi ak???n,
Çölde serap gibisin, ne yapsam tutulmuyor.
Ceylan'larda bile yok o gizemli bak???n;
Sana özgü o gözler asla unutulmuyor!

Ey Güzeller-güzeli! Sen buradan giderken,
Dört-bir yan?m? hemen hasretin sard? senin.
Gökku?a?? mavisi ye?il tona dönerken:
Ald??? renge benzer gözlerin vard? senin!

CemreM61 · 3 Ocak 2008

Elveda derken baktin gözlerime gözlerinden yaslar geliyordu.....
o an anladigim gitmek istemedigini tuttum kolundan yapistim dudaklarina.....
simsiki sardim seni hic biryere gideme diye.....
bu saatten sonra hicbir kimseyle paylasmam.....
hic kimseye vermem seni....
sen benimsin hepde benim olacaksin....
bundan sonra artik gözlerinden yas gelmiyecek......
sen bana gelemezsende ben sana gelirim gittigin yer cehennem olsa bile.....
benim gözyaslarim cehennem atesini söndürecek kadar cok....
benim sevgim benim sana olan bu askim cehennemi cennette dönüsterecek kadar kutsal....

alinti

HAYAL · 4 Ocak 2008

yüreğine sağlık çok güzel şiirler :-[

CemreM61 · 5 Ocak 2008

tsk ederimm

AYŞE21 · 9 Ocak 2008

hepsi birbirinden güsel şiirler için teşekkür ederim

k

CemreM61 · 30 Ocak 2008

asil sizin yüreginize saglik hepinizin yüregi okadar güzelki.. :-*

AYŞE21 · 8 Şub 2008

Son yaprakta SEN

Sarı bir sonbahar yaşıyor kalbim
Tüm güzelliği ile
Rüzgar, geçmişim arasında dolaşıyor
Garip bir fısıltıyla
Sararmış yapraklar gibi düşürüyor anılar
Bir biri üzerine
Her birinde
Bir yaşanmışlık, bir veda
Her birinde
Ben
Düşen son yaprakta da
Sen

canik · 30 Mar 2008

Zaman-sızıma;

Sana mektup yazmak nerden aklıma geldi bilmiyorum. sanırım hüzünlü kızlara özendim. öyle afili bir şey bekleme benden. giriş gelişme sonuç olmayacak tıpkı sen ve ben gibi bir bütün olamayacak. Gönül yazımı bilirsin düzensizdir, birazda okunaksız. Anlatacaklarım var. Sadece dinle....

Sessizliğini dinledim uzun bir süre. Düşündüm taşındım çözümünü bulamadım. Özlemek neden bu kadar yorar insanı? “özlem” isminin eyleme dönüşme çabasından mı? “Düş” ün, “düşünmek” kadar büyümek özentisinden mi beynimin içindeki tüm hayallerin çocukluktan vazgeçip başımın etini yemesi? Ne zaman lafın bir ucu sana çıksa sonuna gelemeden heba oluyor gülümseyişlerim.
Yorgunum…

Şu saatlerde sıcak çekildi kapı eşiğine. Senin rüzgarların var sen kokan. Zaman öldürüyorum geçmişi yoklayarak, leşlerim çoğalıyor. Dip balığı oluyorum. Tüm bu çırpınışlarım tek bir nefeslik su yüzüne çıkıştan öteye götürmüyor beni. Yüzün geliyor gözlerimin önüne beni dinlerken kalkan kaşlarına asılıyorum tut beni çıkar diye…. gözlerinde boğuluyorum…

Sol yanıma yatsam seni uyusam, hep rüyada kalsam... içim dilime vuruyor, konuştuklarım incir çekirdeğine yetmiyor; sakladıklarımdan ve senden bahis açmama inadımdan. Burnumu bir karış dikiyorum havaya, içim düşüyor. Oysa söz vermiştim kendime, üzerime giydiğim güçlü kız kostümü çıkmayacak, çıksa da senin haberin olmayacak diye. Varlığımla yokluğum ayırt edilemez olacaktı senin için, “herkes” olacaktım ve belki “hiç kimse”....

beceremedim…

Kimse görmeden, tutup elinden kaldırdım içimdeki ufaklığı. Çok acımış, kimseye belli etmedim,edemedim.. Teselli bile aramadım kızgınlıklarıma, hakkımdı bu kara isyan. Sonra fark ettim ki ben bu zamana ait değilim ve biliyorum sende... o yüzden hep “an”larda teğet geçtik birbirimizi.

Ama içime dokundun bir kere . Parmak izlerin duruyor bakışlarımda. Nereye baksam senden bir iz bırakıyorum. Bu aralar kendime hep suçüstüyüm. Islah olmaz bir özlemim ve korkak bir mantığım var. Tek dinginliğim kelimelerin. koklayıp koklayıp saklıyorum hafızama. arşivimde acılarım var benim. Rutubetli; güneşe serip kuruttuğum Tozunu alıp, halı altında biriktirdiğim hatalarım. seninse anlatmadığın masalların var. "sus"ların kucağında çocuk masumu yüzün ve küfrengi günahların.....

Baksaydın korkmayıp gözlerime. Sana keşkelerimi sunacaktım terketmeden bahar kıpırtısı içimi. Yalpalamayacaktım bugünlerde yarınlara inançsızlığımla ve biliyor musun “kal” deseydin rüzgarlarla getirdiğin son hecemle kavrulacaktı bahar bitimi... Çırılçıplak sevdalar dört mevsimdi. ayı günü yoktu.gidenler tekrar gelebilmek için gitmişti.ihanet sayıldı. sükut altındı; yağmur gibi çisil çisil, acıkmış bir nefesin dudaklarında tadımlık. korkaklık sayıldı. Dinleseydin aryaları, kulaklarına çalınan tını; sevgilinin sızlayan ahına eşti....
Yoldaştı sayıklamalara in-ce in-ce in-ce ...

Bil(e)medin...

Yaşananların üstünü örtecek kadar şeffaf bir kelimem yok. Sen bilirsin ürkekliğimi, tarihten çalınmış eğreti kahramanlığımı...çekerim kılıcımı zamana ama kesip atamam biriktirdiklerimi. Gözlerim yağar, toprak kokar ve filizlenir kabuk bağlayan yaralarım. Dilek kipleri bağlarım.... .
Kaçışlarım sana meyilimdendir . Sessizliğine sığınışım kabullenişimdir her şeyi. Sakın “neden” diye sorma. Verdiğim her cevap mayındır pişmanlığıma.

Ve bu bir iç dökümdür çağıl çağıl. Bil ama bilme....

Buda benden olsun

sebnemsever_42 · 31 Mar 2008

bu hepsi birbirinden güzel şiirler için teşekkür yüreğine sağlık