[youtube=425,350]x4zHAMlT3VI[/youtube]
Unutamam Seni...
Seni ömrümün en güzel anılarının olduğu yerde; küçük, soğuk ve aksi bir şehirde bıraktım. Tıpkı yarım kalan umutlarım, yıkılan hayallerim ve eksik gülüşlerim gibi...
Özledim seni hem de çok... Hiç bitmeyecek belkide özlemin, içimde öyle güzelsin ki çekilen onca acıya rağmen hep güzel yönlerinle hatırlıyorum seni... önce hafif bir tebessüm oluyorsun yüzümde sonra, sonra yaş olup akıyorsun... bir şerit gibi geçiyor gözümden yaşanan güzel günler, sonra acılar, göz yaşları ve tadı kaçan hayat...
Hayatta hiçbirşeyim az olmamıştı senin kadar ve hiç kimseyi özlememiştim seni özlediğim kadar. Hiç pişmanlıklarım olmamıştı sana dair... Seni öyle çok sevmeme rağmen, paylaşılan onca güzelliğe rağmen hiç söylemedim, söyleyemedim sana, seni çok sevdiğimi... seni iliklerime kadar hissederken “ seni seviyorum” diyememiş olmanın eksikliğini yaşıyorum şimdi.
Bir nedendi yoktu değil, lanet olası bir tek nedeni vardı ki ... bitti...
İkimizde birbirimizi unutamayacağımızdan emindik aslında ve birbirimizi çok özleyeceğimizden...
Yaşanılanlar, paylaşılanlar... Ömrümün en güzel, ömrümün en heyecan dolu, ömrümün en mutlu, ömrümün en kötü, ömrümün en acı dönemleriydi seninle geçen zaman. Ama her şeye rağmen GÜZELDİ...
Bu şehirde yoksun biliyorum; alışkanlıktan olsa gerek, gözlerimin baktığı heryerdesin, herkeste aradığım sensin... Belki diyorum, belki...
aslında geçmişe dair her şeyi unutmak vardı, saçlarımda dolaşan elinin sıcaklığı olmasa, üzerime sinen kokun olmasa... aslında geçmişe dair her şeyi unutmak vardı ama artık istesemde unutamam seni... her baharda yeniden yağıyorsun şehrime ve ben her baharda iliklerime kadar hissediyorum seni... şimdi değil yüzünü görmek ne sesini duyup seni içimde daha da büyütmeye cesaretim var ne de silip atmaya seni...
Özlemek güzel, umut etmek, istemek, hissetmek çok güzel, yaşamak bir o kadar... seni sensiz yaşamanın ağır yükü olsada üzerimde, sevdan onurumdur eğilmez başım...
