MaSuM_PReNS
Aktif Üye
- Katılım
- 8 Ara 2005
- Mesajlar
- 1,183
- Tepkime puanı
- 0
- Yaş
- 37
Sen Gülümse
Vücudumun hiç bir yerinde hareket yok. Iç dünyamda nasil firtinalar kopuyor. Isteklerimi nasil engelliyorum bir bilsem. Dudaklarini takip ediyorum ama konustuklarini isitmiyorum. Ara sira ellerine gözüm kayiyor.
Korkuyorum bakislarimi hissedeceksin diye yada artik beni sevmedigini bilen insanlarin bunu fark etmesinden.
Sen sevmiyorsun, ben ne yüzsüzüm hala içim titriyor.
Aramizda diger arkadaslarin birbiriyle aralarindaki mesafe kadar mesafe var. Ne uzak ne yakin ve içimden keske diyorum; keske eline dokunabilsem.
Biliyorum hep daha fazlasini isteyecegim. Sonra dudaklarini isteyecegim, boynuna sokulup seni cigerlerim patlayana dek bir solukta koklamak. Nefesimi
birakmak hiç aklima gelmeyecek. Bir an kendimi çekip gözlerine kenetlenince, elim elinde, diger
elim saçlarina gidecek o zaman. Simdiki gibi bos bakmayacaksin gözlerime. Öyle gözlerini kaçirmayacaksin sözlerin bitince. Içimde gördügün ve kendinde karsiligini bulamadigin sey seni ürkütmeyecek; ne de olsa bir sevgidir bu. Tipki eskisi gibi sözler bitecek gözler konusacak. Yürek isteyecek eller dokunacak. Ben seni delicesine öperken dilin bir firsat bulursa sana olan istegimin karsiligini verecek. Karsilik; seni seviyorum. Bir sey konusmaya dilim varmiyor. Tek derdim sensin su an. Yanindan çekip gitsem sen de düsünür müsün; "bensiz ne yapacak sokaklarda". Ben yanindan çekip gitsem; yapayalniz kalacagim. Birilerinin yanina gitsem; biliyorum ki onlar bana bir seyler anlatirken ben göz yaslarimi dügüm dügüm edecegim. Sadece sadece senin gülebildigin aklima gelecek ve ben yine göz yaslarimi tutamayacagim. Belki sinirden belki sensizlikten bilmiyorum ama seni hala seviyorum.
Sokak çocugu en son bayramda seker yemis. Bir sokak çocuguyum karsinda; sekerim, canim seni öyle çekiyor ki... Yukarida saydigim hisleri bir hissetsen o çocugun en içten gülümseyisiyle sana ölesiye sarilacagim. Içinde yok olmamissa bazi seyler, bir sekerin yasattigi gibi kolay mutluluklar yasatabilirsin bu çocuga. Ne olur bir kaç saniye de olsa konusmadan gözlerime bak, hislerini ezme. Sag yanimdasin, basini sag tarafa hafif egiyorsun. Nasil bir iskence bu? Nasil tutuyorum kendimi sana sokulmamak için. Eger isteklerim yasansaydi bitmeyecekti seni kesfim. Tutup kolundan seni çekip götürecektim. Sen ve ben ikimiz kalacaktik bir yerlerde. Simdi gitme zamani sanirim; kontrolü içimdeki sevgine veremem, daha fazla küçülemem. Bu gecelik bu kadar aci yeter. Nasil olsa sen buralardasin, ben buralara ugruyorum; demek, aci sürecek.
Hapsettim kendimi buzdan parmakliklara. Karlar yaprak yaprak dökülüyor. Hafif bir koku genizimi yakiyor. Bacalardan duman süzülüyor gökyüzüne. Hepsi yolunu takip ediyor. Ben de takip ediyorum, karda ayak izlerini. Ben gidiyorum yeni izler açiyorum, yaprak yaprak karlar kapatiyor izlerimi. Sari sari isiklar pencerede. Sokaklarda kimse yok. Hiç ses yok. Bazen bir iki köpek uluyor asagilarda. Çamlar zor tasiyor dallarindaki karlari. Iki yanda uzayan birer agaç ve aralarinda karmasik dallar, sokak lambasinin isigi dallarin önüne düsmüs. Dallarin arasindan arka tarafa gizleniyorum. Kimden saklaniyorum bilmiyorum ama bir sey beni oraya çekiyor. Bir sevisme aklima geliyor burada. Seninle yasiyorum. Senle yasanan mutluluklar yada beni terkedisin aklima geldikçe agliyorum; sen gülümse...
Vücudumun hiç bir yerinde hareket yok. Iç dünyamda nasil firtinalar kopuyor. Isteklerimi nasil engelliyorum bir bilsem. Dudaklarini takip ediyorum ama konustuklarini isitmiyorum. Ara sira ellerine gözüm kayiyor.
Korkuyorum bakislarimi hissedeceksin diye yada artik beni sevmedigini bilen insanlarin bunu fark etmesinden.
Sen sevmiyorsun, ben ne yüzsüzüm hala içim titriyor.
Aramizda diger arkadaslarin birbiriyle aralarindaki mesafe kadar mesafe var. Ne uzak ne yakin ve içimden keske diyorum; keske eline dokunabilsem.
Biliyorum hep daha fazlasini isteyecegim. Sonra dudaklarini isteyecegim, boynuna sokulup seni cigerlerim patlayana dek bir solukta koklamak. Nefesimi
birakmak hiç aklima gelmeyecek. Bir an kendimi çekip gözlerine kenetlenince, elim elinde, diger
elim saçlarina gidecek o zaman. Simdiki gibi bos bakmayacaksin gözlerime. Öyle gözlerini kaçirmayacaksin sözlerin bitince. Içimde gördügün ve kendinde karsiligini bulamadigin sey seni ürkütmeyecek; ne de olsa bir sevgidir bu. Tipki eskisi gibi sözler bitecek gözler konusacak. Yürek isteyecek eller dokunacak. Ben seni delicesine öperken dilin bir firsat bulursa sana olan istegimin karsiligini verecek. Karsilik; seni seviyorum. Bir sey konusmaya dilim varmiyor. Tek derdim sensin su an. Yanindan çekip gitsem sen de düsünür müsün; "bensiz ne yapacak sokaklarda". Ben yanindan çekip gitsem; yapayalniz kalacagim. Birilerinin yanina gitsem; biliyorum ki onlar bana bir seyler anlatirken ben göz yaslarimi dügüm dügüm edecegim. Sadece sadece senin gülebildigin aklima gelecek ve ben yine göz yaslarimi tutamayacagim. Belki sinirden belki sensizlikten bilmiyorum ama seni hala seviyorum.
Sokak çocugu en son bayramda seker yemis. Bir sokak çocuguyum karsinda; sekerim, canim seni öyle çekiyor ki... Yukarida saydigim hisleri bir hissetsen o çocugun en içten gülümseyisiyle sana ölesiye sarilacagim. Içinde yok olmamissa bazi seyler, bir sekerin yasattigi gibi kolay mutluluklar yasatabilirsin bu çocuga. Ne olur bir kaç saniye de olsa konusmadan gözlerime bak, hislerini ezme. Sag yanimdasin, basini sag tarafa hafif egiyorsun. Nasil bir iskence bu? Nasil tutuyorum kendimi sana sokulmamak için. Eger isteklerim yasansaydi bitmeyecekti seni kesfim. Tutup kolundan seni çekip götürecektim. Sen ve ben ikimiz kalacaktik bir yerlerde. Simdi gitme zamani sanirim; kontrolü içimdeki sevgine veremem, daha fazla küçülemem. Bu gecelik bu kadar aci yeter. Nasil olsa sen buralardasin, ben buralara ugruyorum; demek, aci sürecek.
Hapsettim kendimi buzdan parmakliklara. Karlar yaprak yaprak dökülüyor. Hafif bir koku genizimi yakiyor. Bacalardan duman süzülüyor gökyüzüne. Hepsi yolunu takip ediyor. Ben de takip ediyorum, karda ayak izlerini. Ben gidiyorum yeni izler açiyorum, yaprak yaprak karlar kapatiyor izlerimi. Sari sari isiklar pencerede. Sokaklarda kimse yok. Hiç ses yok. Bazen bir iki köpek uluyor asagilarda. Çamlar zor tasiyor dallarindaki karlari. Iki yanda uzayan birer agaç ve aralarinda karmasik dallar, sokak lambasinin isigi dallarin önüne düsmüs. Dallarin arasindan arka tarafa gizleniyorum. Kimden saklaniyorum bilmiyorum ama bir sey beni oraya çekiyor. Bir sevisme aklima geliyor burada. Seninle yasiyorum. Senle yasanan mutluluklar yada beni terkedisin aklima geldikçe agliyorum; sen gülümse...
