gamzecansu
Yeni Üye
- Katılım
- 22 May 2006
- Mesajlar
- 6,289
- Tepkime puanı
- 0
- Yaş
- 34
14 Şubat geliyor...
Çiftler şimdiden aldılar belki de hediyelerini
Kimbilir kaç farklı yerde kaç farklı plan var.Bir sürü insan evlilik teklifi alacak belki
Bense bilmiyorum anlamını.Sevgililer günüymüş?
Ben hiç 14 Şubat kutlamadım ki!
Mutlu kalabalıkları gördükçe hem mutlu oldum hem buruklaştım.
Kendimi avutur buldum sık sık...Benim için A_Ş_K olan insanla kutlarım derdim hep...
Derken aşka inancım yerle bir oldu 3 aylık bir hikaye uğruna.Neydim neredeydim?
Şimdi her gördüğüm kırmızı kalpte kalbim kusuyor.Her aldatan erkekte kadında ömrüm tükeniyor sanki...Yalanlardan kalpler çizenlere olan kinim zıp zıp zıplıyor...
önümde bir yol kavisli uzandıkça uzanıyor sonunu göremiyorum.İçimdeki afacan diyor git kendine bir şeyler al!!!Kapılma umutsuzluğa,Aşk var,iyi insanlar var...Gözyaşımı sildiğim parmağı sallıyorum ona tehditkar...
"SUSSSSSSSSSS!!!!!!!!!"diyorum
Sus...Ne geliyorsa başıma senin yüzünden geliyor...
Ve radyodan bir ses sanki içimdeki çocuğa gönlüm muamelesi yapıyor...
bunca yıl herkesten kaçtın
en sonunda buldum sandın
ansızın içini açtın
yapma dedim yaptın gönül
gözleri senden uzaktı
farkedilmez bir tuzaktı
sana böylesi yasaktı
yapma dedim yaptın gönül
Birden içimdeki afacanı azarlama nöbetine girişiyorum...Öyle ya ben değil miydim kimseyi yanıma yaklaştımayan...Neden izin verdim ki sanki???Niye uydum ona?...
parça devam ettikçe kızıyorum...Sinirim tepeme çıkıyor.Onun yüzünden birlikte çekiyoruz acıları...Ne vardı aşk aşk diye tutturup canımızı acıtacak...
Savunamıyor kendini...Çatışıyoruz...Suçlu ya siniyor bir köşeye..."peki tamam sen sevme benim sevdiklerimi böylece hiç kandırılmazsın,hiç acı çekmezsin peki mutlu mu olacaksın...?inanmasan da aşk varrr AŞK hep vardı" diyor...
Kelimeler düğümleniyor,sesim havada kalıyor...
Aşk yok,yok işte...olmasın ki artık canım yanmasın diye geçiriyorum içimden.
Afacan duymuş gibi sesimi sessizliği cevaplıyor...
"Bir yanlış insan yüzünden aşka mı küstün şimdi de?Aşk var!Bir gün öyle çıkagelecek ki inanmamayı bırak sorgulayamayacaksın bile..."
Bir hışım susturuyorum yine..ben mazoşist değilim ki tekrar tekrar aşık olayım...Aynı hatayı iki kere yapmam ben...
Oysa ben mi yoksa içimdeki küçük kızın mı hüznü vuruyor beni 14 şubatlarda bilmiyorum.
Ama 14 şubat sabahı içimde bir sızıyla uyanacağımı adım gibi biliyorum...
Çiftler şimdiden aldılar belki de hediyelerini
Kimbilir kaç farklı yerde kaç farklı plan var.Bir sürü insan evlilik teklifi alacak belki
Bense bilmiyorum anlamını.Sevgililer günüymüş?
Ben hiç 14 Şubat kutlamadım ki!
Mutlu kalabalıkları gördükçe hem mutlu oldum hem buruklaştım.
Kendimi avutur buldum sık sık...Benim için A_Ş_K olan insanla kutlarım derdim hep...
Derken aşka inancım yerle bir oldu 3 aylık bir hikaye uğruna.Neydim neredeydim?
Şimdi her gördüğüm kırmızı kalpte kalbim kusuyor.Her aldatan erkekte kadında ömrüm tükeniyor sanki...Yalanlardan kalpler çizenlere olan kinim zıp zıp zıplıyor...
önümde bir yol kavisli uzandıkça uzanıyor sonunu göremiyorum.İçimdeki afacan diyor git kendine bir şeyler al!!!Kapılma umutsuzluğa,Aşk var,iyi insanlar var...Gözyaşımı sildiğim parmağı sallıyorum ona tehditkar...
"SUSSSSSSSSSS!!!!!!!!!"diyorum
Sus...Ne geliyorsa başıma senin yüzünden geliyor...
Ve radyodan bir ses sanki içimdeki çocuğa gönlüm muamelesi yapıyor...
bunca yıl herkesten kaçtın
en sonunda buldum sandın
ansızın içini açtın
yapma dedim yaptın gönül
gözleri senden uzaktı
farkedilmez bir tuzaktı
sana böylesi yasaktı
yapma dedim yaptın gönül
Birden içimdeki afacanı azarlama nöbetine girişiyorum...Öyle ya ben değil miydim kimseyi yanıma yaklaştımayan...Neden izin verdim ki sanki???Niye uydum ona?...
parça devam ettikçe kızıyorum...Sinirim tepeme çıkıyor.Onun yüzünden birlikte çekiyoruz acıları...Ne vardı aşk aşk diye tutturup canımızı acıtacak...
Savunamıyor kendini...Çatışıyoruz...Suçlu ya siniyor bir köşeye..."peki tamam sen sevme benim sevdiklerimi böylece hiç kandırılmazsın,hiç acı çekmezsin peki mutlu mu olacaksın...?inanmasan da aşk varrr AŞK hep vardı" diyor...
Kelimeler düğümleniyor,sesim havada kalıyor...
Aşk yok,yok işte...olmasın ki artık canım yanmasın diye geçiriyorum içimden.
Afacan duymuş gibi sesimi sessizliği cevaplıyor...
"Bir yanlış insan yüzünden aşka mı küstün şimdi de?Aşk var!Bir gün öyle çıkagelecek ki inanmamayı bırak sorgulayamayacaksın bile..."
Bir hışım susturuyorum yine..ben mazoşist değilim ki tekrar tekrar aşık olayım...Aynı hatayı iki kere yapmam ben...
Oysa ben mi yoksa içimdeki küçük kızın mı hüznü vuruyor beni 14 şubatlarda bilmiyorum.
Ama 14 şubat sabahı içimde bir sızıyla uyanacağımı adım gibi biliyorum...